Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność gospodarczą – usługi stolarskie. Wysyła zleceniobiorców do wykonywania pracy do UE. W umowie zlecenia są zapisy o możliwości wykonywania pracy poza granicami kraju i w związku z tym zwrotu wydatków w formie diet. Przedsiębiorca wypłaca określone w umowie wynagrodzenie za każdy miesiąc wykonywania usług. Ma wątpliwości czy postępuje prawidłowo naliczając składki od kwoty wynagrodzenia i nie naliczając ich od diet.
Według ZUS
ZUS uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców stanowi przychód, jaki uzyskują w związku z wykonywaniem umowy, jeżeli odpłatność w umowie została ustalona kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej, akordowej albo prowizyjnie.
Jednocześnie do zleceniobiorców ma zastosowanie rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia z podstawy wymiaru składek wyłączone są diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika – do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
Z uwagi na to, że w umowie zlecenia znajdują się zapisy, w których przewidziana jest możliwość wykonywania usług poza granicami kraju, zleceniobiorca wykonujący pracę za granicą odbywa podróż służbową i od uzyskiwanych diet do wysokości określonej w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej nie są naliczane składki na ubezpieczenia społeczne.
