Właściciel firmy, który zachoruje w pierwszym miesiącu prowadzenia działalności, nie będzie miał ograniczanej podstawy wymiaru zasiłku do faktycznie „przepracowanych” dni tego miesiąca. Musi jednak podlegać wcześniej ubezpieczeniu chorobowemu z innego tytułu. Takie rozwiązanie przewiduje nowelizacja ustawy zasiłkowej przyjęta 21 czerwca przez Sejm.
Zmiana dostosowuje przepisy do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24 maja 2012 r. (P 12/10). Dotyczył on zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą ubezpieczonych krócej niż miesiąc.
W orzeczeniu tym Trybunał uznał zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłku dla przedsiębiorców za niezgodne z konstytucją. Chodzi o wcześniej ubezpieczonych chorobowo z innego tytułu – w zakresie, w jakim reguły te uniemożliwiają uzupełnianie podstawy wymiaru zasiłku do pełnego miesiąca kalendarzowego. TK zwrócił uwagę na to, że osoby te zmieniając tytuł do ubezpieczenia chorobowego (nawet po latach podlegania ubezpieczeniu pracowniczemu) przy ustalaniu wysokości należnych ich zasiłków traktowane są tak, jakby do tego ubezpieczenia przystępowały po raz pierwszy.
Ustawa przewiduje, że do ubezpieczonych niebędących pracownikami, kontynuujących wcześniejsze ubezpieczenie chorobowe, będzie się stosować podobne zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków, jak w przypadku ubezpieczonych będących pracownikami.
W sytuacji gdy przedsiębiorca zachoruje przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia, a okres ubezpieczenia chorobowego rozpoczął się nie później niż 30 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, podstawę wymiaru zasiłku będzie stanowić pełna zadeklarowana kwota, nieograniczona do faktycznie „przepracowanych” dni miesiąca.
Analogiczne zasady ustalania podstawy wymiaru znajdą zastosowanie także do innych zasiłków wypłacanych na podstawie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Przykład: Załóżmy, że proponowane zmiany wejdą w życie z dniem 1 grudnia 2013 r. Przyjmijmy też, że z panem Tadeuszem rozwiązany zostanie stosunek pracy 30 listopada, a 10 grudnia rozpocznie on prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, przystępując od razu do ubezpieczenia chorobowego oraz deklarując, że składki będzie opłacał od 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, tj. 2.227,80 zł. Osoba ta legitymuje się 20-letnim stażem pracowniczym. Następnym założeniem jest to, że pan Tadeusz rozchoruje się z 30 grudnia. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego będzie stanowiła kwota 1.922,37 zł (2.227,80 zł – 13,71%). Gdyby zasiłek był liczony według dotychczasowych zasad, wartość deklarowanej kwoty byłaby zmniejszona proporcjonalnie do „przepracowanych” dni w grudniu.
Podstawa prawna:
- ustawa z 21 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (etap legislacyjny: ustawa skierowana do Senatu);
- wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 maja 2012 r. (sygn. akt P 12/10; Dz.U. z 2012 r. poz. 622).
Andrzej Wilczyński, specjalista w zakresie wynagrodzeń
Zobacz także: