Chcę zrealizować postanowienia noworoczne - metoda 6 kroków motywacyjnych

Experto24.pl

Tue, 08 Feb 2022 21:34:20 +0100

Postanowienia noworoczne: żegnajcie papierosy, pora wskoczyć w buty do ćwiczeń”, koniec z fałdkami tłuszczu. W wirze szalonej nocy sylwestrowej chętnie podejmujemy postanowienia na nowy rok, jednak często zapominamy o nich bardzo szybko. Moja rada? Radzę wyznaczyć sobie konkretne cele realne do osiągnięcia. Jeśli zastosujesz moje 6 kroków motywacyjnych, z pewnością osiągniesz zamierzony efekt.

Najważniejsze, by zacząć powoli i najlepiej od jednego, najważniejszego dla Ciebie postanowienia, a potem iść dalej krok po kroku. W mojej rodzinie czas wokół Nowego Roku jest tradycyjnie momentem na zatrzymanie się. Bardziej niż zwykle skupiamy się wtedy na rodzinie i przyjaciołach, jednak dla mnie ważne jest również zaplanowanie czasu dla siebie. Podsumowuję miniony rok i zastanawiam się nad celami na ten nadchodzący. Jestem przekonany, że refleksja nad samym sobą jest pierwszym krokiem do zmian i uporządkowania swojego życia, tak jak porządkuje się szafę z ubraniami. Podczas wprowadzania w życie moich postanowień już od lat trzymam się bardzo prostych reguł, którymi chętnie się podzielę:

Postanowienia noworoczne - metoda 6 kroków motywacyjnych

1. Postanowienia noworoczne - konkretny cel

Do każdego z postanowień wyznacz konkretny cel. Powinien on być precyzyjnie sformułowany, mierzalny, realistyczny i ograniczony w czasie. Nie mów „od teraz będę żyć zdrowiej”. Uściślij to: „od jutra nie palę”, „do 31 lipca chcę zrzucić 5 kg, dlatego rezygnuję ze spożywania węglowodanów wieczorami” lub „od jutra będę ćwiczyć 3 razy w tygodniu po 30 minut”.

2. Postanowienia noworoczne - wyznacz kamienie milowe

Zbyt wymagający cel może działać demotywująco. Lepszym rozwiązaniem jest wybór mniejszych celów, podział dążenia do punktu docelowego na etapy. Zapisz wszystkie mniejsze cele i określ, w jakim czasie mają zostać osiągnięte, na przykład „do 25 lutego 2019 r. schudnę 2 kg”. Nagradzaj się za każdy osiągnięty cel, na przykład nowym ubraniem, wyjściem do kina lub wizytą w saunie.

3. Postanowienia noworoczne - wyobraź sobie swój sukces!

Każda zmiana zaczyna się od wizji. Jak najdokładniejsze wyobrażenie sobie osiągniętego celu doda ci niezbędnej motywacji. Możesz na przykład zwizualizować sobie wszystkimi zmysłami, że wstajesz z łóżka, zakładasz strój sportowy i wychodzisz pobiegać niezależnie od pogody. Wyobraź sobie również, jak czujesz się po ćwiczeniach i jak taki początek dnia wpływa na twoją kondycję i motywację.

Moja rada: Ćwiczenia 3–4 razy w tygodniu po 30 minut to najlepszy środek zapobiegający problemom zdrowotnym. Dzięki niemu kości i mięśnie się rozbudowują. Wzrasta wydolność serca i objętość oddechu. W mózgu wydziela się dopamina – hormon szczęścia, dlatego od razu czujesz się lepiej, a ponure myśli znikają. Dzięki regularnemu uprawianiu sportu wzmacniasz również swój układ odpornościowy.

4. Postanowienia noworoczne - zacznij od małych rzeczy

Żeby poprawić swoją kondycję nie trzeba od razu przebiegać maratonu, ale jak najbardziej można go sobie zwizualizować. Ćwiczenia zacznij od energicznego, trzydziestominutowego spaceru. Za drugim lub trzecim razem przejdź do szybkiego, równego marszu. Z biegiem czasu stopniowo zwiększaj dystans i, jeśli to możliwe, czas, który poświęcasz na chodzenie. Dzięki temu poczujesz, że dobrze ci idzie, co pomoże ci w osiągnięciu celu.

5. Postanowienia noworoczne - przygotuj się na porażkę i bądź dla siebie wyrozumiały

Jeśli mimo postanowienia, że wieczorem rezygnujesz z węglowodanów, zjadłeś chleb, ziemniaki lub duży talerz makaronu, bądź dla siebie łagodny. Jeden raz się nie liczy, również w przypadku pojedynczego (lub dwukrotnego) odstępstwa od postanowienia. Nie pozwól jednak, by zdarzało się to regularnie w każdym tygodniu.

6. Postanowienia noworoczne - znajdź sobie towarzyszy

Może ktoś z twoich znajomych również chce rzucić palenie? Jeśli tak, przejdźcie przez to wspólnie. A może któraś znajoma planuje zacząć uprawiać nordic walking? Trenujcie razem. Będziecie mogli wzajemnie się motywować. Wspólnie łatwiej będzie osiągnąć cel.

Jeśli zastosujesz moje rady, z pewnością osiągniesz swój cel na Nowy Rok.

Trzymaj się ich codziennie, nawet jeśli przydarzą ci się porażki. Niepowodzenia są nieodłączną częścią drogi na szczyt. Być może osłabnie twoja motywacja, cel będzie się czasem wydawał nieosiągalny lub pojawią się nieoczekiwane trudności. W takich momentach zawsze przypomnij sobie 6 kroków z mojego programu motywacyjnego. Po miesiącu zobaczysz, że wiele rzeczy weszło ci już w nawyk. Z każdym dniem będziesz coraz bliżej celu.

To ważne! Najlepiej zacznij od jednej lub dwóch zmian. Nie wywracaj od razu całego życia do góry nogami. Jedno, najwyżej dwa postanowienia na Nowy Rok w zupełności wystarczą. Jeśli uda ci się je zrealizować, w kolejnym roku wyznaczysz sobie nowe cele. Dopiero gdy jeden cel uznasz za osiągnięty, możesz zacząć wspinać się na kolejną górę. Nie da się zdobyć dwóch szczytów jednocześnie, bo to dla wszystkich byłoby za dużo. Nie każdy jest jak Reinhold Messner, a zresztą nawet ten niezwykły alpinista i himalaista zdobywał czterotysięczniki sukcesywnie, po kolei.

postanowienia noworoczne, zdrowie, motywacja

Uzdrawiające właściwości imbiru przy dolegliwościach reumatycznych

Experto24.pl

Fri, 05 Dec 2014 12:24:24 +0100

Coraz częściej mówi się o uzdrawiających właściwościach imbiru. Znany jest jego korzystny wpływ na budowanie odporności i zwalczanie przeziębień, działa też skutecznie przeciw nudnościom. Niewiele zaś mówi się o tym, że imbir okazał się niezwykle cenny przy zwalczaniu dolegliwości reumatycznych.

Imbir był od wieków używany w Indiach i Chinach do leczenia schorzeń mięśni i stawów. Nic więc dziwnego, że w wielu ośrodkach badawczych na świecie postanowiono się nim zainteresować.

Ciekawe obserwacje poczynił duński uczony dr Hari M. Srivastava. Lekarz przez trzy miesiące codziennie podawał grupie pacjentów chorujących na reumatyzm niewielkie porcje imbiru. Po zakończeniu testu okazało się, że u większość z pacjentów doszło do istotnego zmniejszenia bólu, obrzęków oraz porannej sztywności. Zdecydowanie poprawiła się również ruchomość stawów.

Inny przykład, chętnie przytaczany w czasie wykładów przez doktora, opisuje chorobę 50-letniego robotnika, który zaraz po rozpoznaniu u niego reumatyzmu jadł codziennie po 50 g świeżego imbiru lekko podgotowanego w warzywach z mięsem. Objawy stawowe zmniejszyły się po miesiącu, a po trzech całkowicie ustąpiły i nie pojawiły się przez następne dziesięć lat.

Pokonać zwyrodnienia

Dodatkowym bodźcem do poszukiwania nowych preparatów do leczenia choroby zwyrodnieniowej było to, że powszechnie stosowane leki mają wiele działań niepożądanych. W badaniach wykazano, że preparaty zawierające imbir mogą być wykorzystywane zarówno w profilaktyce, jak i w terapii choroby zwyrodnieniowej. Dzieje się tak, ponieważ substancje czynne występujące w imbirze mają właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe oraz regenerujące chrząstkę stawową.

Kłącze imbiru, które można obecnie kupić w wielu sklepach, zawiera wiele składników bardzo ważnych dla naszego organizmu i związek fenolowy – gingerol w ilości 1,5% To właśnie gingerol nadaje imbirowi nieco ostry, charakterystyczny smak. Oprócz tego kłącze zawiera cukier, białko, żywicę, skrobię, i kwasy organiczne. Witaminy A, C, B-kompleks, wapń, fosfor, żelazo, sód, potas i magnez.

Imbir na salonach

Zanim imbir pojawił się u nas w postaci świeżych kłączy, znaliśmy go w postaci sproszkowanej i stosowaliśmy jako przyprawę dodawaną w niewielkich ilościach do pierników, nalewek i kompotów.

Dziś jest inaczej. Wdarł się przebojem do polskiej kuchni do wielu dań mięsnych i warzywnych. Ten, kto lubi kuchnię azjatycką, ma z imbirem bliskie kontakty, a osoby gustujące w sushi jedzą go w postaci marynowanych płatków.

Można jeść świeży korzeń imbiru, robić z niego rozgrzewające napoje lub kupić w aptece kapsułki. Przynosi ulgę przy niestrawności, przy chorobie lokomocyjnej, nudnościach. Mogą go jeść nawet kobiety w ciąży i dzieci. Imbir przyspiesza przemianę materii, a więc wspomaga odchudzanie i walkę z cellulitem.

• Właściwości różnych rodzajów miodu
• Liście kapusty na ból stawów
• 5 produktów, które przedłużają życie

zdrowe odżywianie

Zdrowa dieta dla stawów

Experto24.pl

Fri, 05 Dec 2014 12:24:24 +0100

Karmienie kości i stawów powinno być systematyczne, podobnie jak unikanie szkodzących im pokarmów. Niestety, niewiele mówi się o tym, że dolegliwości stawów mogą być spowodowane alergią pokarmową albo nietolerancją pokarmową.

Często zapominamy o tym, że to, czego dostarczamy organizmowi z jedzeniem, służy mu jako budulec. Ze składników pożywienia powstają tkanki – mięśnie, krew, kości, stawy, skóra itd. Jeśli jemy produkty w złym gatunku, to nie możemy oczekiwać, że zbudujemy z nich zdrowy organizm. Istotne jest to, że różnimy się od siebie, również pod względem tego, jakie jedzenie nam służy.

Co się dzieje, gdy jemy to, czego powinniśmy unikać? Jak zwykle błędy dietetyczne uchodzą bez konsekwencji. Jednak gdy są stale powtarzane i trwa to długo, organizm przestaje sobie radzić i zaczyna dawać sygnały, że coś jest nie w porządku. Gdy zjemy coś nieświeżego, objawy pojawiają się natychmiast. Zaczynamy czuć się źle, boli głowa i żołądek. Pojawiają się mdłości i inne niemiłe sensacje. Jednak nie zawsze skutki nieodpowiedniego jedzenia pojawiają się natychmiast.

Nietolerancja pokarmowa

Popatrzmy na zależności, jakie istnieją między niektórymi chorobami a jedzeniem, np. choroby reumatyczne – mówi Maja Błaszczyszyn z Przychodni Medycyny Komplementarnej Komed w Warszawie. – Tutaj korekta diety może dać spektakularne rezultaty. Są osoby, które jedzą mięso trzy razy dziennie – na śniadanie, obiad i kolację. Często są to potrawy gotowe, jak kiełbasy, szynki czy konserwy mięsne.

W trakcie trawienia tych potraw powstają kwas moczowy, puryny i pirymidyny, których nadmiar w jedzeniu odkłada się w organizmie i źle wpływa na stawy. Odstawienie więc nadmiaru nabiału, mięsa i wprowadzenie do jadłospisu większej ilości warzyw i owoców poprawia stan chorego.

– Wiele razy obserwowałam dużą poprawę stanu zdrowia u pacjentów, którzy zmienili dietę. Pewna emerytowana pianistka udzielała lekcji gry na fortepianie. Niestety, po jakimś czasie choroba reumatyczna, na którą cierpiała od lat, tak się nasiliła, że powykręcała jej palce i kobieta już nie mogła grać. Tylko tłumaczyła uczniom, co grają źle. Ponieważ sama gram na pianinie, wiem, jaka to różnica dla ucznia usłyszeć poprawną grę, a nie tylko słowa. Opracowałam dla niej właściwą dietę i po trzech miesiącach kuracji znów zaczęła grać – wyjaśnia M. Błaszczyszyn.

Poprawa stanu zdrowia zależy od wielu czynników: zaawansowania choroby, ogólnego stanu zdrowia itd. Ale już po paru dniach przy lżejszych stanach i krótszej chorobie, a u innych po kilku tygodniach, powinny pojawić się pierwsze rezultaty zmiany diety. Cofną się bóle stawów, możliwe, że po paru miesiącach niektóre osoby odstawią laski, a nawet kule.

W przychodniach można zrobić test na nietolerancję pokarmową. Nie należy jej mylić z alergią pokarmową. Skutki jedzenia pokarmów, których organizm nie toleruje, są różne i występują w różnym nasileniu. Człowiek ogólnie źle się czuje, boli go głowa, miewa migreny, ma kiepski humor. Czasami nietolerancja uniemożliwia schudnięcie albo powoduje uczucie chronicznego zmęczenia. Jednym słowem są to objawy nieswoiste.

– Na własnym przykładzie pokażę, jak szybko organizm reaguje na powrót do złej diety – mówi pani Maja. – Otóż po chyba 8 miesiącach ścisłego przestrzegania diety, pozwoliłam sobie przez kilka dni na odstępstwa i uległam swojej słabości do bułeczek, makaronów, pierogów i naleśników. Nie musiałam długo czekać na efekty. Po tygodniu wróciły bóle stawów kciuka, kolan, a po jeszcze kilku dniach, kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Ponieważ wcześniej zrobiłam sobie test na nietolerancję pokarmową, wiedziałam co się stało. Odstawiłam mączne przysmaki i po 5 dniach bóle ustąpiły. Bezpowrotnie.

Alergia pokarmowa

Występuje u 7–10% dzieci i 2–3% dorosłych. Szczególnie często alergenami pokarmowymi są białko jaja kurzego, mleko krowie, soja, ryby, orzeszki, owoce cytrusowe.

Specjaliści podkreślają, że w Polsce jest coraz więcej osób chorych na alergię i ta liczba rośnie szybciej niż w innych krajach Europy Zachodniej. To skutek większego zanieczyszczenia środowiska i chemizacji życia, w tym żywności. Niestety, w naszym kraju nie prowadzono dotychczas badań nad wpływem konserwantów żywności na choroby alergiczne. Dr Adrian Morris, brytyjski uczony, twierdzi, że wśród wielu stosowanych aktualnie dodatków do żywności źródłem największych problemów jest benzoesan sodu, kwas sorbowy, dwutlenek siarki, glutaminian sodu oraz azotyny i ich pochodne. Związki te mogą powodować alergie, w tym pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie błony śluzowej nosa, astmę, a nawet reakcje anafilaktyczne.

Dlatego widząc u siebie nieprawidłowe reakcje organizmu, popatrzmy na to, co jemy i skąd to jedzenie pochodzi. Czy gotujemy w domu, czy korzystamy z gotowych zupek, drugich dań, konserw. Czytajmy skład na opakowaniu i unikajmy nieznanych składników.

• Liście kapusty na ból stawów
• Właściwości różnych rodzajów miodu
• 5 produktów, które przedłużają życie

zdrowe odżywianie, choroby stawów, alergia

Właściwości różnych rodzajów miodu

Experto24.pl

Fri, 05 Dec 2014 12:24:23 +0100

Ten tekst zacznie się jak bajka dla dzieci, choć mówi prawdę, potwierdzoną przez naukę. Otóż dawno temu, przed wiekami, starożytni Egipcjanie poznali zalety miodu. Stosowali go w kuchni, ale także w medycynie i kosmetyce. Na egipskim papirusie sprzed ponad 4 tysięcy lat opisano jego niezwykłe właściwości.

Miód dezynfekuje rany i owrzodzenia, zabija bakterie, zmniejsza odczuwanie bólu, łagodzi objawy astmy i bóle gardła, koi nerwy, działa nasennie i wreszcie pomaga leczyć biegunki. Przez wieki w Grecji, Rzymie, Egipcie, Asyżu i Chinach miód używano do smarowania ran, co pomagało je odkazić. A ojciec medycyny Hipokrates zalecał mieszaninę wody, miodu i innych substancji w zwalczaniu gorączki.

Naukowcy i lekarze prowadzący terapię środkami naturalnymi polecają mieszanie miodu z sokiem cytrynowym lub octem owocowym jako syrop łagodzący kaszel.

Jeden ze znanych chirurgów brytyjskich pod koniec XX wieku ogłosił, że regularnie stosował miód na otwarte rany po operacjach usunięcia macicy z powodu raka. Stwierdzał, że rany posmarowane miodem goiły się szybciej i rzadziej ulegały zakażeniu niż rany leczone antybiotykami. Aby potwierdzić wyniki swoich obserwacji, przytoczył wyniki badań laboratoryjnych, w których miód bezpardonowo zabijał hodowle bakterii m.in. Salmonellę, E. coli.

Miodowe specjalizacje

Okazuje się także, że różne rodzaje miodu mają swoje specjalizacje i tak miód:

1. LIPOWY – ułatwia zasypianie, ponieważ uspokaja. Pomaga w przeziębieniach i infekcjach dróg oddechowych.
2. GRYCZANY – ułatwia kurację urazów i działa świetnie przy wyczerpaniu i nerwicach.
3. AKACJOWY – pomaga w infekcjach dróg oddechowych i zaburzeniach pracy przewodu pokarmowego.
4. WIELOKWIATOWY – zalecany jest przede wszystkim przy schorzeniach alergicznych.
5. SPADZIOWY – pomaga w leczeniu schorzeń dróg oddechowych, zapaleniu płuc i przy leczeniu gruźlicy, a także w kłopotach z krążeniem i układem moczowo-płciowym.

Tajemnice miodu

Miód zawiera od 60 do 80%. glukozy i fruktozy oraz od 5 do 10% sacharozy, czyli cukrów prostych, które organizm bardzo łatwo przyswaja. Reszta to woda i inne substancje, które w największym stopniu mają wpływ na działanie miodu. Witamin jest w miodzie mało, a mikroelementów tylko śladowe ilości. Inhibina, którą w czasie produkcji miodu dodają pszczoły, to silny środek bakteriobójczy, który działa podobnie jak antybiotyki.

Gdy zjemy miód, zawarte w nim pszczele enzymy ułatwiają szybkie przyswajanie wszystkich składników odżywczych i leczniczych. Swoisty zapach zawdzięcza miód olejkom eterycznym.

Kiedy jeść miód?

Profilaktycznie powinny go zażywać mamy karmiące piersią, bo ułatwia wytwarzanie pokarmu, ale pod warunkiem że nie są na niego uczulone. Niemowlętom nie można podawać miodu. Rekonwalescentom ułatwia powrót do zdrowia, a sportowcom daje energię w czasie treningu i zawodów.

Łyżeczka miodu do herbaty (nie cieplejszej niż 40 st. C, bo w wyższej temperaturze giną wszelkie niezwykłe właściwości miodu) dziennie na czczo, zapewni osobie dorosłej wzmocnienie serca. Pomoże również w nieżytach jelit, przy owrzodzeniu żołądka i dwunastnicy oraz w niektórych chorobach skóry. Miód wspiera leczenie chorób wątroby i nerek. Pomaga też przy leczeniu złamań i urazów.

A gdy zaczynamy czuć łamanie w kościach, przeziębienie czy infekcję dróg oddechowych, pomoże napój, który nazywany jest napojem faraonów: mleko z miodem i sok z cytrusów w dowolnych proporcjach.

• Liście kapusty na ból stawów
• Surowe jedzenie to samo zdrowie
• 5 produktów, które przedłużają życie

zdrowe odżywianie

Liście kapusty na ból stawów

Experto24.pl

Wed, 03 Dec 2014 14:14:58 +0100

Wiele osób cierpiących z powodu bólu stawów przykłada na nie liście białej kapusty. Czy ten ludowy sposób leczenia rzeczywiście pomaga? Uczeni medycy twierdzą, że rzeczywiście zawiera ona składniki, które zmniejszają obrzęk stawów. Warto jednak dodać, że przykładanie liści kapusty przynosi znaczną ulgę, ale nie leczy podstawowego schorzenia.

Kapusta była wykorzystywana do leczenia ran i zmian w stawach już przez Rzymian. Obecnie też ma swoich zwolenników. Trzeba jednak uważać, żeby robiąc okłady, nie doprowadzić do odparzenia lub maceracji skóry.

Co skrywa kapusta

Znajdziemy w niej fosfor, mangan, miedź, potas, wapń, żelazo, sód oraz witaminy A, C, E i z grupy B. Zaletą kapusty jest również duża zawartość siarki (stąd niezbyt miły zapach podczas jej gotowania) – pierwiastka, który korzystnie wpływa na wygląd włosów, cery i paznokci. W kapuście są też substancje, np. goitryny, które znakomicie wpływają na prawidłowe funkcjonowanie tarczycy.

W przypadku bólu stawów okładami z odpowiednio przygotowanych liści kapusty można łagodzić obrzęki i znaczne ocieplenie skóry nad stawem, ponieważ jedną z właściwości kapusty jest schładzanie ciała.

Jak przygotować liście

Jest wiele sposobów. W przypadku stawów liście kapusty należy oczyścić z tzw. żył. Następnie zgniatamy je, aby pojawił się sok. Kolejnym etapem jest posmarowanie skóry niewielką ilością oliwy (może być spożywcza) i przyłożenie na chore miejsce zmiażdżonych liści. Staw można owinąć gazą lub – jeśli możemy spokojnie posiedzieć przez pół godziny – nie przykrywać.

Takie kapuściane okłady doskonale nadają się na obolałe stawy, kręgosłup, opuchnięte, zmęczone i tzw. ciężkie nogi. Mogą być stosowane także przy stanach zapalnych żył oraz przy siniakach.

Okłady przynoszą ulgę, jeżeli są regularnie powtarzane

Innym sposobem przygotowania liści kapusty jest rozgotowanie ich w niewielkiej ilości wody, do której wkłada się także dwie pokrojone cebule oraz łyżkę otrąb. Składniki gotuje się przez 20 minut. Gdy powstanie papka, odstawiamy z ognia. Kiedy masa przestygnie, wykładamy ją na gazę lub kawałek płótna lnianego i przykładamy na bolący staw. Kompres trzymamy przez 20 minut.

• Surowe jedzenie to samo zdrowie
• Jak pokonać ból bez leków
• 5 produktów, które przedłużają życie

bóle stawów

Jak pokonać ból bez leków

Experto24.pl

Wed, 03 Dec 2014 14:14:57 +0100

Polacy są w grupie narodów, które nadużywają leków przeciwbólowych. Sięgamy po nie często bez zastanowienia, aby uwolnić się od bólu. Tymczasem z bólem można walczyć także innymi sposobami.

Ból często sygnalizuje, że w organizmie dzieje się coś złego. Gdy ból towarzyszy urazom bądź przetrenowaniu, łatwo wyjaśnić jego przyczynę. Długotrwały ból często jest prowokowany przez stan zapalny, który musi być zlikwidowany, aby dolegliwości ustąpiły. Nie zawsze jednak dobrym rozwiązaniem jest zażycie tabletki przeciwbólowej. To znosi skutek, ale nie likwiduje przyczyny. Jeśli dbamy o kondycję kości i stawów, można wiele zrobić, aby ból się nie pojawił. Ból da się pokonać również bez leków.

Gdy człowiek jest zdrowy, oznacza to, że jego układ odpornościowy działa sprawnie. Dlatego trzeba o niego dbać i wspierać go, prowadząc zdrowy tryb życia. Lekarze i dietetycy zgodnie twierdzą, że polega on – w dużym skrócie – na systematycznym, nie wyczynowym ruchu, prawidłowej diecie, bogatej w warzywa i owoce, wypoczynku, odpowiedniej ilości snu i umiejętności rozładowywaniu stresu.

Każdy z nas może w łatwy sposób wspomóc swój układ odpornościowy, wprowadzając do jadłospisu pokarmy, które pobudzają go do pracy. Są to: czosnek, jogurt, beta-karoten zawarty w marchewce, szpinaku, jarmużu, dyni; witamina C z kapusty, papryki, brokułów, szpinaku; witamina E z orzechów, olei. A także cynk z kaszy, kakao, fasoli, drożdży.

Dieta przeciwbólowa

Nowe badania naukowe potwierdziły, że kofeina i ekstrakt z pieprzu uśmierzają ból. Kofeina przerywa działanie adenozyny, która przekazuje do mózgu sygnał bólu. Natomiast zawarta w pieprzu kapsaicyna działa miejscowo znieczulająco.

Co jeszcze pomaga? Chili (kapsaicyna), goździki, czosnek, imbir, lukrecja, cebula, mięta pieprzowa, cukier, a także zioła, np. w postaci herbatek: melisa, chmiel, lipa.

Ruch

Większość dolegliwości bólowych zwłaszcza w początkowym okresie można osłabić albo nawet zlikwidować. Spacer, gimnastyka, aerobik mają na celu pobudzenie wydzielania endorfin, czyli hormonów szczęścia wyciszających ból i przyspieszających przepływ krwi w organizmie. Ćwiczenia na świeżym powietrzu powodują lepsze zaopatrzenie krwi w tlen, a co za tym idzie wszystkich komórek. Szybszy obieg krwi odbiera z komórek więcej produktów przemiany materii i dostarcza im składniki niezbędne do działania. Podobne pobudzenie krwi wywołuje masaż, zarówno prowadzony samodzielnie (np. szczoteczką pod prysznicem czy w wannie), jak i przez wykwalifikowanego masażystę.

Inne metody

Jest wiele metod zwalczających różne bóle: okłady gorące i zimne, okłady z kapusty, gorczycy, plastry pieprzowe, kąpiele w ziołach, akupunktura, refleksologia, psychoterapia, medytacja, hipnoza, relaksacja, medytacja. Jednak najważniejszą metodą zwalczania bólu jest wyleczenie choroby.

• A może hummus, na co pomaga?
• Surowe jedzenie to samo zdrowie
• Sprawdzony sposób na ból zatok

zdrowe odżywianie

Surowe jedzenie to samo zdrowie

Experto24.pl

Thu, 27 Nov 2014 15:23:18 +0100

Niektórzy uważają je za najzdrowszy rodzaj pożywienia, inni widzą w nim zagrożenie dla zdrowia. Jedzenie zielonych warzyw liściastych jest sposobem na odkwaszenie organizmu. Surowa dieta ma także wady. Jakie są zalety i wady odżywiania się surowymi produktami?

Podstawę surowej diety stanowią niegotowane, czyli nieobrobione termicznie, produkty. Uznaje się, że człowiek jest na takiej diecie, jeśli zjada przynajmniej 80 procent surowego pokarmu.

Gorące szkodzi

Zwolennicy takiego sposobu odżywiania utrzymują, że dzięki niemu organizm jest w stanie wyeliminować prawie wszystkie trucizny. Utrzymują, że osoby spożywające obrobione termicznie jedzenie nie neutralizują skutecznie zawartych w nim szkodliwych składników i nie wydalają ich z organizmu. Enzymy niezbędne do trawienia giną bowiem przy podgrzewaniu pożywienia powyżej 47 stopni Celsjusza. Przy obróbce termicznej powstają również szkodliwe substancje, takie jak wolne rodniki (odpowiedzialne za starzenie się organizmów), kancerogeny (przyczyniające się do powstawania nowotworów) i inne groźne substancje. W dłuższej perspektywie efektem mogą być choroby - od artrozy przez choroby układu krążenia aż po raka.

Surowe to zasadowe, czyli zdrowe

Spożywanie surowego pożywienia to odżywianie zasadotwórcze, a lekarze są zgodni, że w naszym ciele występuje środowisko zasadowe. Gotowane, pieczone czy smażone produkty są natomiast kwasotwórcze. A nadmiar kwasów w organizmie sprzyja procesom patologicznym, czyli chorobom.

Skutecznym sposobem na odkwaszenie organizmu jest jedzenie zielonych warzyw liściastych, które są bogate w chlorofil. Zasada jest prosta: im bardziej zielone liście, tym wyższa zawartości chlorofilu, a tym samym skuteczniejsze zasadotwórcze działanie pokarmu.

Zasadowe działanie mają także:

• pszenica,
• roszponka,
• jarmuż,
• szpinak.

Powrót do natury i do smaku

Aby zagwarantować sobie pozytywny wpływ surowego jedzenia na zdrowie, warto zadbać o to, by zapewnić organizmowi codzienną porcję warzyw i owoców. Dzięki nim dzięki dostarczamy organizmowi niezbędnych witamin oraz substancji fitochemicznych. Te ostatnie to znajdujące się w roślinach substancje bioaktywne, które wzmacniają odporność i zapobiegają chorobom. Nie są magazynowane w organizmie, więc należy je regularnie dostarczać z pożywieniem. Przykładem substancji fitochemicznej jest kapsaicyna, która znajduje się w papryce i ma działanie antynowotworowe.

Zwolennicy surowego jedzenia podkreślają, że jest ono wolne od wszelkich środków konserwujących i wzmacniaczy smaku, które podejrzewa się o szkodliwy wpływ na zdrowie. Surowe jedzenie to także dużo błonnika, który zapewnia prawidłowe funkcjonowanie jelit.

Nie tylko zalety

Surowa dieta ma także wady. Szczególnie w odmianie wegańskiej (w której nie je się nie tylko mięsa, ale także nabiału czy jajek) łatwo o niedobory żelaza, witaminy B12 oraz witaminy D. Zbyt duże ilości soków owocowych mogą również prowadzić do niepożądanej fermentacji w jelitach u osób podatnych na tę przypadłość.

Przeciwnicy surowizny podkreślają, że spożywając zimne jedzenie, nie doświadczamy zalet gorących dań, czyli wewnętrznego ogrzania organizmu. Szczupłe osoby bądź ludzie, którzy częściej niż inni odczuwają zimno, mogą nie czuć się komfortowo, odżywiając się surowymi produktami.

•  Syrop sosnowy na kaszel i przeziębienie
• Jakie właściwości ma anyż
• Zastosowanie imbiru w domowych sposobach leczenia

zdrowe odżywianie

Jak w sposób naturalny podnieść odporność organizmu

Experto24.pl

Mon, 15 Oct 2012 00:00:00 +0200

W okresie jesienno-zimowym jesteśmy narażeni na różne infekcje, często wynikające z obniżonej odporności. Na rynku znajduje się cale mnóstwo preparatów i sztucznych witamin mających poprawić nasze zdrowie, samopoczucie i ogólną kondycje. Tylko co zrobić jeśli ktoś nie chce łykać pastylek a chciałby w sposób naturalny podnieść odporność swojego organizmu?

Często zapominamy, iż w naszej codziennej diecie dużo jest produktów, po które w okresie jesienno-zimowym powinnyśmy częściej sięgać i czerpać korzyści z bogatej oferty witaminowej, która w efekcie powoduje, iż nasz organizm lepiej broni się przed złą pogodą i infekcjami.

Właściwości cytryny

W naszej kuchni i naszym codziennym menu powinny pojawić się owoce cytrusowe - a w szczególności cytryny. Są bogate w witaminę C, potrzebną do wytwarzania białych krwinek i co za tym idzie do walki z wirusami i bakteriami. Stosowana często (np. dodawana do herbaty czy domowej sałatki) pomaga w zwalczaniu przeziębienia i kataru. Łagodzi ból gardła i wzmacnia układ odpornościowy.

Należy pamiętać, aby nie wyciskać jej bezpośrednio do wrzącej wody, kiedy robimy herbatę tylko odczekać parę minut i dodać kiedy woda będzie troszkę chłodniejsza, aby zachować cale dobrodziejstwo witamin.

Właściwości miodu

Innym produktem, który powinien być obecny zimą w naszej kuchni jest miód. Zawiera on swoisty, naturalny antybiotyk - inhibinę, która skutecznie walczy z bakteriami atakującymi górne drogi oddechowe. Inhibina we współpracy z tymolem, cyneolem i rutyna, zawartymi w miodzie, doskonale chroni i uodparnia organizm.

Skuteczna profilaktyczna dawka dzienna miodu dla dorosłego człowieka to od trzech do pięciu łyżek rozpuszczonych w ciepłej wodzie, podzielonych na trzy porcje w trakcie dnia.

Właściwości papryki

Do wszelkich kanapek doskonale pasuje czerwona papryka. Wiele osób nie wie, że zawiera ona więcej witaminy C niż cytrusy.

Wzmacnia naszą skórę i jest źródłem beta-karotenu, który zwalcza wolne rodniki odpowiedzialne za choroby cywilizacyjne, czyli miażdżycę, cukrzycę czy nowotwory.

Właściwości czosnku

Czosnek, jedzony częściej w okresie jesienno-zimowym, uodparnia, usprawnia odkrztuszanie i ma właściwości bakteriobójcze. Jeśli komuś przeszkadza specyficzny zapach, zaleca się po zjedzeniu czosnku spożycie natki pietruszki. Czosnek obniża ciśnienie krwi i poziom cholesterolu. Zapobiega miażdżycy. Jest źródłem magnezu, żelaza, cynku i manganu, miedzi i molibdenu, a także witamin z grupy A, B, C, E.

Właściwości imbiru

Imbir dodawany jest do herbaty, smażony z jajecznicą, a także dodawany do sałatek. Warto po niego sięgać, ponieważ uodparnia organizm i obniża cholesterol. Jest źródłem potasu, magnezu, miedzi i witaminy B6. Ma właściwości antyoksydacyjne czyli wspomagające naturalne mechanizmy obronne komórek, zwalcza grypę i gorączkę. Jest naturalnym środkiem antywirusowym.

Właściwości kiszonej kapusty

Kiszona kapusta to super dodatek do ryby. Zaleca się jej częste spożywanie ze względu na zawarte w niej witaminy z grupy B, C, K, a także wapń, żelazo, potas, błonnik. Sok z kapusty oczyszcza organizm, wzmacnia odporność, łagodzi kaszel, pobudza soki trawienne.

Wymienione wyżej produkty to tylko niektóre składniki z długiej spożywczej listy, zalecane do częstszego spożycia w czasie jesienno-zimowych chłodów. Również marchew, olej z czarnuszki, pestki dyni, buraki czy tran poprawią nasze zdrowie i ogólne samopoczucie.

Zobacz także:

• Zastosowanie imbiru w domowych sposobach leczenia
• Syrop sosnowy na kaszel i przeziębienie
• Sprawdzony sposób na ból zatok

medycyna naturalna

Dla kogo wskazana jest joga hormonalna

Experto24.pl

Mon, 27 Aug 2012 00:00:00 +0200

Niezależnie od wieku kobiety powinny zadbać o prawidłowe funkcjonowanie gospodarki hormonalnej. Zarówno w celach profilaktycznych, jak i terapeutycznych panie powinny zainteresować się jogą hormonalną, która nie tylko ochroni przed przykrymi kobiecymi dolegliwościami, ale doda energii i pozwoli osiągnąć równowagę emocjonalną.

Joga hormonalna jest rodzajem terapii opartej na jodze, hatha-jodze, jodze kundalini, qigongu, wschodnich technikach kontrolowania oddechu oraz tybetańskich sposobach podnoszenia poziomu energii, który pomaga przywrócić równowagę zaburzonej gospodarce hormonalnej u kobiet.

System ćwiczeń opracowała na początku lat 90. XX wieku brazylijska trenerka jogi Dinah Rodriquez. Ten rodzaj ćwiczeń działa na różne płaszczyzny życia. Pod względem fizycznym pozwala wzmocnić mięśnie, ścięgna i kości, wymodelować sylwetkę oraz poprawić wady postawy. Od strony fizjologicznej pobudza produkcję żeńskich hormonów, zmniejsza ryzyko występowania chorób związanych z ich niedostateczną ilością w organizmie oraz łagodzi objawy menopauzy.

Na płaszczyźnie psychologicznej uodparnia na stres, chroni przed depresją, bezsennością i zaburzeniami równowagi emocjonalnej. Joga hormonalna dodaje również energii życiowej, poprawia samopoczucie i kondycję oraz pobudza organy, które odpowiadają za wytwarzanie hormonów (jajniki, przysadkę, tarczycę i nadnercza).

Joga hormonalna to rodzaj aktywności fizycznej przeznaczonej dla kobiet niezależnie od wieku i posiadanej kondycji. W szczególności wskazana jest dla kobiet w okresie menopauzy. Skutecznie łagodzi ona dolegliwości związane z okresem klimakterium, czyli uderzenia gorąca, zachwiania emocjonalne, migreny i problemy ze skórą. Zapobiega wzrostowi cholesterolu, suchości pochwy, osteoporozie i pomaga uregulować cykl miesiączkowy.

Powinny się nią zainteresować kobiety leczące się na niepłodność, zmagające się z PMS-em (zespół napięcia przedmiesiączkowego), zespołem policystycznych jajników, zanikiem menstruacji oraz obserwujące u siebie spadek libido.

Joga hormonalna w naturalny i szybki sposób przywróci organizm do prawidłowego funkcjonowania, a przy okazji pozwoli wysmuklić ciało i przywróci wewnętrzny spokój.

Konserwanty - czy należy się ich bać

Experto24.pl

Thu, 16 Aug 2012 00:00:00 +0200

Wraz ze wzrostem świadomości konsumentów rośnie ich strach przed chemicznymi dodatkami do żywności. Czy słusznie? Czy każdego „E” na liście składników należy się bać? Zobacz, jak odróżnić chemiczne dodatki do żywności.

W języku potocznym utrwaliło się stwierdzenie, że każdy dodatek do żywności z numerem poprzedzonym literą E jest konserwantem. Tymczasem, to stosunkowo niewielka grupa związków, licząca 54 pozycje, oznaczona numerami od E200 do E299. Cała zaś lista „E” to nic innego, jak spis dozwolonych prawem dodatków do żywności. Znajdują się na niej oprócz konserwantów, także barwniki (E100-E199), przeciwutleniacze (E300-E399), emulgatory i stabilzatory (E400-E499).

Wśród „polepszaczy” żywności wyróżnić można 3 podstawowe grupy – dodatki o podejrzanej reputacji, ewidentnie szkodliwe, na przykład utrudniające wchłanianie pokarmów czy składników mineralnych; te, które nie zostały jeszcze dokładnie przebadane i te, które nie mają właściwie negatywnych skutków dla naszego zdrowia. Do tej ostatniej grupy zaliczają się, na przykład: kwas askorbinowy (E300, witamina C), żelatyna (E441), soda (E500a). Pełny wykaz dodatków do żywności bez problemu znajdziemy w Internecie.

Produkty takie jak chleb, nabiał, napoje gazowane, wiele gatunków mięs możemy bez problemu kupić, unikając wszelkich sztucznych dodatków. Warto przed włożeniem ich do koszyka spojrzeć na etykietę. Epitet „domowe”, „wiejskie”, „naturalne” nie ma żadnej mocy prawnej, dlatego to właśnie skład produktu powinien być dla nas wiążący.

Informacja o składzie produktu może zawierać pełne nazwy składników (np. „substancja konserwująca: benzoesan sodu”) lub jedynie skrót oznaczający dany dodatek (w tym wypadku: E221).

Składniki na etykiecie umieszczone są zawsze z uwzględnieniem ich udziału ilościowego w danym produkcie. Na pierwszym miejscu występuje składnik, którego jest najwięcej, na ostatnim zaś ten, którego jest najmniej. Wszelkich dodatków typu „E” warto szukać na końcu listy, jeśli znajdziemy je blisko początku, warto zrezygnować z kupna takiego produktu.

Z zasady warto unikać wszelkich produktów, w których lista składników jest dłuższa niż 1 linijka i zawiera co najmniej kilka przeciwnych dodatków typu E. Jeśli nie jesteśmy wstanie nawet odczytać nazwy chemicznego dodatku, darujmy sobie kupowanie takiego produktu.