Obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy (FP) istnieje wówczas, gdy łączna podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonego jest równa co najmniej kwocie minimalnego wynagrodzenia. Z kolei dla pracowników w pierwszym roku pracy jest to 80% wynagrodzenia, a dla osób wykonujących pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania jest to co najmniej 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2014 r. kwoty te wynoszą odpowiednio: 1.680 zł, 1.344 zł oraz 840 zł.
Jeżeli ubezpieczony osiąga przychody z różnych źródeł, obowiązek naliczania składek na FP powstaje wówczas, gdy łączna kwota stanowiąca podstawę wymiaru obowiązkowych składek emerytalno-rentowych odpowiada co najmniej wynagrodzeniu minimalnemu albo wymienionej wyżej jego części. Ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia nakłada na taką osobę obowiązek złożenia stosownego oświadczenia każdemu ze swoich płatników składek.
W oświadczeniu tym pracownik musi podać konkretną kwotę zarabianą u drugiego pracodawcy tylko wówczas, gdy jest ona niższa od wynagrodzenia minimalnego lub odpowiedniej jego części. Natomiast, jeśli jest ona równa lub przekracza wspomniane wynagrodzenie, to wystarczy, że pracownik poinformuje w oświadczeniu, iż jego zarobki w innej firmie odpowiadają minimalnemu wynagrodzeniu za pracę albo je przekraczają.
