W tej klasyfikacji jako pierwsze należy wymienić ryzyko wypłacalności emitenta. Oczywiście podmioty, które startują na rynku z ofertą papierów dłużnych, starają się zabezpieczać emisje obligacji – włącznie z gwarancją spłaty obligatariuszy nawet w przypadku bankructwa danego podmiotu.
Wszystko zależy od kondycji finansowej i perspektyw rozwoju emitenta. Jak już wspominaliśmy wcześniej ryzyko wypłacalności jest bardzo zróżnicowane – w zależności od rangi podmiotu, który emituje obligacje.
Najbardziej bezpieczne są więc papiery Skarbu Państwa, w dalszej kolejności plasują się obligacje komunalne (emitowane przez jednostki samorządu terytorialnego), skończywszy na instrumentach korporacyjnych (emitowane przez przedsiębiorstwa i firmy). Jednak mimo istotnych rozgraniczeń, ryzyka niewypłacalności nie możemy tak naprawdę nigdy do końca wykluczyć.
Kolejny rodzaj ryzyka z jakim możemy się spotkać w przypadku obligacji to ryzyko wynikające ze zmian stopy procentowej. Element szczególnie istotny, bowiem ceny wszystkich rodzajów obligacji, a także wysokość oprocentowania instrumentów o zmiennej stopie są uzależnione od poziomu rynkowych stóp procentowych.
Oczywiście różne rodzaje papierów są w różnym stopniu narażone na tego typu ryzyko. Trzeba jednak pamiętać o jednej podstawowej zasadzie – największą wrażliwość wykazują tutaj ceny obligacji o stałym oprocentowaniu, a także papierów, które mają najdłuższy okres wykupu.
