Osoby, które planują inwestycje w oparciu o finansowanie zewnętrzne – w tym przede wszystkim o kredyt bankowy – powinny zwrócić uwagę na bieżącą wartość wskaźnika WIBOR. Jest on bowiem często podstawą do wyznaczenia przez banki kosztu kredytu, jaki będziemy musieli w przyszłości spłacić.
Podobny mechanizm działa w przypadku emitentów obligacji - np. przedsiębiorstw, które sprzedają papiery korporacyjne, zazwyczaj oprocentowane w oparciu o stawkę WIBOR.
Wskaźnik jest stosowany od 1991 roku, a od 1993 jego wartość ustalana jest w każdy dzień roboczy o godz. 11. Cała procedura dotyczy fixingu, organizowanego przez ACI – Stowarzyszenie Dealerów, na który swoje oferty składa 16 banków. Zgodnie z procedurą, dwie najwyższe i dwie najniższe są odrzucane.
Następnie banki dokonują między sobą transakcji na rynku, jednak według stawek nie gorszych, niż zgłoszone w danym dniu. Transakcje ruszają w ciągu 15 minut od opublikowania wartości ustalonych w trakcie fixingu.
Stopa WIBOR funkcjonuje w różnych konfiguracjach, odnoszących się do terminu zawieranych transakcji. W przeliczeniu na okresy mamy więc WIBOR tygodniowy (1SW), miesięczny (1M), trzymiesięczny (3M), sześciomiesięczny (6M), dziewięciomiesięczny (9M) i dwunastomiesięczny (12M).
Dla kredytobiorców i posiadaczy obligacji najbardziej istotny jest WIBOR 6M, którego obecna wartość sięga 5,14 proc.
