Wkłady banków i ich klientów zależne od stopy depozytowej

W uproszczeniu oznacza to, że banki komercyjne – mając wolne środki – mogą złożyć je na depozycie w NBP i w ten sposób zagospodarować swoje nadwyżki pieniężne.

Warto zwrócić uwagę, że stopa depozytowa wyznacza dolny pułap dla oprocentowania depozytów na rynku międzybankowym. Obecnie jej wysokość kształtuje się na poziomie 3,25 proc. (stan na 01.08.2012).

Po raz pierwszy została wprowadzona na początku grudnia 2001 roku jako element ograniczający wahania krótkoterminowych stóp procentowych. Wówczas osiągnęła najwyższy do tej pory historyczny pułap 7,5 proc. Z kolei najniższy wskaźnik stopy depozytowej – 2 proc. - został odnotowany pod koniec czerwca 2009 roku.

Pamiętajmy, że banki komercyjne – walcząc o depozyty klientów – starają się zaoferować możliwie najbardziej atrakcyjne oprocentowanie wkładów. I tutaj maksymalne wahania stopy procentowej depozytów na rynku bankowym są ograniczone dolnym i górnym pułapem.

Podobnie, jak kurs akcji giełdowych spółek (wyznaczony kanałem trendu) poruszają się między tzw. podłogą i sufitem.

Obserwując więc decyzje Rady Polityki Pieniężnej odnośnie poziomu stopy depozytowej (w tym przypadku używamy określenia podłogi), możemy także oszacować najniższą cenę, jaką zaoferują nam banki w zamian za złożony u nich depozyt.

Jednak silna konkurencja wśród instytucji finansowych wymusza zazwyczaj konieczność zaoferowania lepszych warunków. I tutaj z kolei sufitem, który potencjalnie ogranicza górną wysokość widełek jest stopa lombardowa (również ustalana na specjalnych posiedzeniach wspomnianej już RPP). Obecny poziom stopy lombardowej sięga 6,25 proc.