Wpływ stopy referencyjnej na koszt kredytu bankowego

Mamy więc tutaj do czynienia z narzędziem, które nie tylko stymuluje przepływ pieniądza na rynku międzybankowym, ale jest także istotnym elementem kształtowania rynkowych stóp procentowych.

Obecnie (stan na 01.08.2012) wysokość stopy referencyjnej – ustalona przez Radę Polityki Pieniężnej – to 4,75 proc. W przeszłości jednak jej maksymalny poziom – odnotowany na początku lutego 1991 roku – sięgał 72 proc. Z kolei minimalna stawka została odnotowana pod koniec czerwca 2009 roku (wówczas był to poziom 3,5 proc.).

Jak już wspominaliśmy wcześniej, stopa referencyjna jest podstawą do określenia minimalnej rentowności siedmiodniowych bonów pieniężnych, które są emitowane przez NBP. Instrumenty te stanowią podstawę do realizowania operacji na rynku międzybankowym, w ramach utrzymania równowagi systemu finansowego.

W oparciu o obrót krótkoterminowymi papierami wartościowymi, ustalany jest następnie poziom oprocentowania depozytów na rynku międzybankowym o porównywalnym terminie zapadalności.

Z kolei ten ostatni element ma kluczowe znaczenie dla bieżącego oszacowania wskaźnika WIBOR (Warsaw Interbank Offered Rate, czyli poziomu oprocentowania kredytów na polskim rynku międzybankowym), który wykorzystywany jest np. przy określaniu wysokości odsetek od kapitału ulokowanego na rynku papierów dłużnych, czy też określeniu kosztu kredytu udzielanego przez banki komercyjne swoim klientom.

W efekcie decyzje Rady Polityki Pieniężnej odnośnie poziomu stopy referencyjnej mają kluczowe znaczenie dla osób, które zainteresowane są skorzystaniem z różnego rodzaju kredytów przy finansowaniu swoich inwestycji (np. nabycia mieszkania, domu, samochodu, czy też wykorzystania kredytu gotówkowego na zakup innych dóbr konsumpcyjnych).