Po złożeniu wspomnianych deklaracji, do których dopuszczani są tylko najwięksi inwestorzy, następuje określenie optymalnej ceny. Zarząd mając na względzie zainteresowanie ofertą, poziom deklarowanej ceny i liczbę akcji, na którą zgłoszony został popyt, ustala ostateczną cenę.
Jeżeli popyt jest duży i przekracza liczbę dostępnych papierów, dochodzi do ustalenia ceny na maksymalnym poziomie i redukcji zapisów.
Ważne dla utrzymania późniejszej płynności obrotu akcjami na rynku wtórnym jest ich odpowiednie rozdysponowanie pomiędzy różne grupy inwestorów. Tutaj dochodzi do podziału na transze skupiające dużych instytucjonalnych inwestorów i drobnych inwestorów, posiadających zazwyczaj niewielkie zasoby kapitałowe.
Ta pierwsza grupa gwarantuje, że nie dojdzie do szybkiej wyprzedaży akcji, a więc należy oczekiwać stabilizacji kursu. Ta druga z kolei często – kupując papiery w krótkim terminie – dosyć szybko przystępuje do ich wyprzedaży.
Kiedy znana jest już cena emisyjna papierów i wyznaczone terminy zapisów dochodzi do emisji akcji. Stąd firmy emitujące akcje nazywane są emitentami. W zależności od przyjętego harmonogramu, inwestorzy mogą zazwyczaj zapisywać się na akcje przez kilka dni.
W tym celu muszą jednak udać się do biura maklerskiego prowadzącego zapisy. Chętni na akcje mają jednak ułatwione zadanie, bowiem – od momentu upowszechnienia się internetu – mogą składać tego typu dyspozycje za pośrednictwem łączy elektronicznych. Oczywiście warunkiem jest tutaj wcześniejsze posiadanie rachunku maklerskiego.
