Jaki raport z ewaluacji jest „prawidłowy”?

Dyrektorzy, zapytani o to, jaki raport chcieliby przygotować dla swojej szkoły i co braliby pod uwagę wymienili następujące określenia:

1. treściwy,
2. konkretny,
3. czytelny,
4. z którego coś wynika
5. przydatny.

Sprawdzając co kryje się pod tymi hasłami, oczekiwania dyrektorów należy odnieść do ogólnych standardów opracowania wyników badań mających swoje uzasadnienie w metodologii badań pedagogicznych oraz zaleceniach Polskiego Towarzystwa Ewaluacji.

Forma opracowania wyników badań ewaluacyjnych nie jest określona w prawie, dlatego dyrektor może samodzielnie lub z zespołem ewaluacyjnym, decydować o:

1. strukturze tego dokumentu,
2. jego obszerności i
3. zawartości.

Posiłkując się różnymi opublikowanymi wskazówkami warto poszukać wewnętrznie, w szkole, własnego modelu przedstawienia wyników procesu ewaluacji wewnętrznej. Może to być tradycyjny raport, albo inne opracowanie w formie papierowej lub elektronicznej. Materiał ten, zwyczajowo nazywany raportem, nie jest celem, czasem całorocznych działań, ale wewnętrzszkolnym dokumentem ich przebiegu, otrzymanych wyników i pomysłu na przyszły rozwój.

Najczęściej spotykane zalecenia dotyczące tworzenia raportu odnoszą się do przydatności zapisów dla badanej społeczności, co wpisuje się w zasadę użyteczności całego procesu rozpoczynając od wybrania przedmiotu ewaluacji zrozumiałego i związanego z codzienną pracą szkoły, aż po formę przedstawienia wniosków. Materiał do raportu w wersji maximum – zawierający komplet materiałów związanych z projektowaniem, zebrane wyniki i ostateczne podsumowanie, jest zbierany od momentu dyskusji nad przedmiotem ewaluacji. Można w uproszeniu powiedzieć, że dobry raport to taki, o którego jakość dbano od początku prowadzenia procesu ewaluacji.