Dobór metod realizacji standardów kontroli zarządczej w przedszkolu należy do dyrektora

Podstawowy problem w praktycznej realizacji kontroli zarządczej polega na tym, iż powinna ona zasięgiem swojego oddziaływania obejmować każdy aspekt działalności przedszkola.  

Z jednej strony standardy kontroli zarządczej wskazują jednak, że najważniejszym elementem kontroli jest procedura wyznaczania celów na rok następny i monitorowania stopnia ich realizacji. Z drugiej jednak strony kontrola ma wykrywać zagrożenia powstające nie tylko dla realizacji wyznaczonych w drodze tej procedury celów, ale także dla całości działalności przedszkola.

W ramach standardu „mechanizmy kontroli” wymaga się od kierownika jednostki organizacyjnej (dyrektora) zapewnienia ciągłości działalności placówki. Sprowadza się to do stworzenia mechanizmów służących utrzymaniu ciągłości działalności jednostki sektora finansów publicznych, z wykorzystaniem między innymi wyników analizy ryzyka.

Dyrektor przedszkola ma z reguły znikomy wpływ na wysokość środków przyznanych w planie finansowym. Może też nie mieć wpływu na decyzje organu prowadzącego i organu nadzoru pedagogicznego w sprawie likwidacji placówki. Jednak dzięki odpowiednio realizowanej kontroli zarządczej przedszkole może zdobyć wysoką pozycję na lokalnym rynku edukacyjnym. W konsekwencji ewentualne plany jego likwidacji mogą się spotkać z gwałtownymi protestami społeczności lokalnej, problemy finansowe zaś (jeżeli takie były przyczyną planów likwidacyjnych) mogą zejść na drugi plan.

Kolejny wymóg standardów to konieczność zapewnienia ochrony zasobów przedszkola. Standardy wskazują, że należy zadbać, aby dostęp do zasobów jednostki miały wyłącznie upoważnione osoby.

Osobom zarządzającym i pracownikom należy powierzyć odpowiedzialność za zapewnienie ochrony i właściwe wykorzystanie zasobów jednostki.

Zasoby w rozumieniu tej wytycznej również należy pojmować szeroko z uwagi na fakt, iż nie zostały one w żaden sposób dookreślone. W szerokim znaczeniu w zakres tego pojęcia będą wchodzić nie tylko posiadany przez przedszkole majątek w postaci np. ruchomości, ale również informacje, którymi dysponuje jednostka, np. dane wychowanków czy nauczycieli gromadzone i przekazywane na potrzeby systemu informacji oświatowej.

Praktyczną realizacją wymagań systemu informacji oświatowej w przedszkolu zazwyczaj zajmuje się sam dyrektor. Zatem to na nim spoczywa obowiązek dbania o to, aby dane przekazywane w ramach SIO nie dostawały się w ręce osób trzecich i były zgodne ze stanem faktycznym. Jednostka oświatowa gromadzi tzw. dane wrażliwe, dane osobowe podlegające ochronie. Do dyrektora, jako administratora takiej bazy, należy jej ochrona przed dostępem osób nieuprawnionych. Zadanie to może zostać zrealizowane na przykład poprzez udzielenie upoważnienia do korzystania z bazy tylko upoważnionym pracownikom.