Zasada rezydencji podatkowej
Zasada rezydencji podatkowej została wyrażona ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. Według niej omawiane zagadnienie to inaczej nieograniczony obowiązek podatkowy. Na jej podstawie suwerenne państwo posiada wyłączne i niczym nieograniczone prawo do nakładania podatków na podmioty, które posiadają rezydencję podatkową na terenie tegoż kraju. Ta, będzie zatem oznaczała konieczność rozliczenia podatkowego z przychodów, które uzyskało się zarówno w kraju, jak i za granicą.
Podwójna rezydencja podatkowa
Z podwójną rezydencją podatkową będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy posiadamy rezydencję podatkową w dwóch krajach. Mówiąc wprost - w obu tych państwach będziemy musieli rozliczać się z przychodów uzyskanych zarówno w kraju, jak i zagranicą. Będziemy zmuszeni do podwójnego rozliczenia podatkowego, do powtórzenia tych samych czynności w obu krajach. W naszym interesie pozostaje zapewnienie sobie rezydencji jedynie w jednym kraju - rodzimym lub też tym, w którym wykonujemy pracę lub w inny sposób uzyskujemy dochody.
