Przychód do opodatkowania i oskładkowania z tytułu świadczenia poniesionego za pracownika stanowi kwota zaległych składek zapłacona ze środków pracodawcy za pracownika w części, która powinna być potrącona z jego wynagrodzenia. Oczywiście dotyczy to sytuacji, gdy pracodawca odstąpi od żądania zwrotu składek naliczonych od wysokości świadczenia wypoczynkowego lub gdy pracownik nie wyrazi zgody na potrącenie ich z bieżącej pensji.
Opłacenie zaległych składek na ZUS za pracownika
W praktyce zdarza się, że nawet po latach ZUS wydaje decyzję o oskładkowaniu świadczeń ZFŚS, które w rzeczywistości nie miały charakteru socjalnego. Jeżeli pracodawca nie kwestionuje tej decyzji, powinien skorygować dokumentację do ZUS i opłacić zaległe składki oraz zaliczkę na podatek wraz z odsetkami. Kolejnym krokiem jest rozliczenie uregulowanych kwot zaległości z pracownikiem.
Ustalenie kwoty zaległości
Zakładając przykładowo, że wynagrodzenie pracownika wynosi 2.800 zł, a zakwestionowane świadczenie socjalne - 400 zł, powstała niedopłata w składkach wyniesie 85,90 zł, co wynika z następującego wyliczenia:
-
54,84 zł (400 zł × 13,71%) – na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez pracownika,
-
31,06 zł [(400 zł – 13,71%) × 9%] – na ubezpieczenie zdrowotne.
Kwotę tą należy doliczyć do przychodu pracownika, w miesiącu, w którym pracodawca opłacił zaległe składki z własnych środków.
Opłacona zaliczka nie stanowi przychodu
Zapłacona za pracownika zaległa zaliczka na podatek nie będzie stanowiła przychodu po jego stronie. Dokonując takiej wpłaty, płatnik realizuje nałożony na niego ciężar odpowiedzialności za niepobraną i niewpłaconą do urzędu skarbowego zaliczkę na podatek. W takiej sytuacji, zdaniem organów podatkowych, nie można mówić o przychodzie podatkowym występującym po stronie pracownika, bez względu na to, czy pracodawca odzyska wpłaconą kwotę poprzez potrącenie z wynagrodzenia pracownika, czy też odstąpi od tego potrącenia (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 września 2014 r., IPPB4/415-589/14-2/MS1).
Podstawa prawna:
-
art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 67, art. 26 ust. 1 pkt 2, art. 27b ust. 1, art. 32 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.),
-
§ 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106 ze zm.),
-
art. 2, art. 8 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 111),
-
art. 8, art. 91 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).
Zobacz także:
- Skierowanie pracowników na kurs prawa jazdy kategorii C bez składek ZUS
- Opłaty za hotel pracownika w imiennej karcie wypłacanego wynagrodzenia
- Częściowa odpłatność za wykorzystanie samochodu służbowego do celów prywatnych
Tagi: zfśs
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
