Dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, którym przepisy prawa pracy gwarantują co najmniej wynagrodzenie minimalne, tak długo jak długo trwa stosunek pracy, dodatkowy tytuł do ubezpieczeń w postaci wykonywania umowy zlecenia ma charakter dobrowolny.
Dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, który ma w umowie o pracę zagwarantowane wynagrodzenie w kwocie co najmniej równej lub wyższej od kwoty minimalnego wynagrodzenia, wykonywanie umowy zlecenia ma także charakter dobrowolny.
Powyższą zasadę stosuje się również wtedy, gdy pracownik choruje, albo pracodawca nie wywiązuje się ze swoich obowiązków wynikających z zawartej umowy o pracę oraz z przepisów prawa pracy. Dzieje się tak wtedy, gdy nie wypłaca pracownikowi należnego wynagrodzenia lub, bez zmiany treści umowy o pracę, wypłaca wynagrodzenie w kwocie niższej niż należna (niższej niż została zagwarantowana w umowie o pracę).
Przykład
Adela K. jest zatrudniona w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w pełnym wymiarze czasu pracy od 15 maja 2010 r. W okresie od 1 do 30 września 2012 r. wykonywała umowę zlecenia zawartą ze spółką jawną. Pracodawca we wrześniu 2012 r. nie wypłacił jej należnego za ten miesiąc wynagrodzenia. Mimo tego iż we wrześniu osoba ta nie uzyskała przychodu ze stosunku pracy, z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy zlecenia podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym dobrowolnie, na swój wniosek. Z umowy zlecenia obowiązkowe jest dla niej jedynie ubezpieczenie zdrowotne.
Podstawa prawna:
- Ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.).
- Ustawa z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.).
Autor: Michał Jarosik, specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych
Opracowanie redakcyjne: Renata Kajewska
