Przyrost wyceny
Przyrost wyceny nie jest działaniem odbywającym się jedynie w jedną stronę. Odzwierciedlenie wyższej wartości księgowej aktywów wymusza zwiększenie kosztów ich amortyzacji w przyszłości, co dodatkowo w przypadku zmniejszenia wartości wyceny, odbija się bezpośrednio na rachunku wyników. Jest to działanie zgodne z zasadami ostrożnej wyceny, chociaż może wydawać się niespójne.
Przyrost z wyceny stanowi część ruchu skierowanego na rachunkowość opartą na wartościach godziwych, czyli takich cenach składnika aktywów, za jakie mógłby zostać on wymieniony.
Ponieważ wycena formalna jest kosztowa, w praktyce ogranicza się ją jedynie do nieruchomości na rynkach z bardzo wysoką inflacją lub rosnącymi cenami nieruchomości. W ten sposób można ograniczyć zbędne koszty, dodatkowo koszty z nieruchomości nie ulegają amortyzacji.
Przyrost wyceny w ujęciu międzynarodowym
Międzynarodowe standardy dotyczące rachunkowości nie pozwalają, aby zysk z wyceny był ujmowany w rachunku zysków oraz strat przedsiębiorstwa, nawet kiedy ich realizacja jest wynikiem sprzedaży, nie dotyczy to jednak nieruchomości inwestycyjnych.
Wartości, które tworzone są przez przyrost z wyceny nie mają żadnego pokrycia w konkurencyjnych wynikach przedsiębiorstwa, a osoby korzystające ze sprawozdań finansowych wiedzą o aktywach, które przekraczają ich pierwotny koszt.