Jedna zgoda na wykorzystanie danych abonenta ważna w całej UE

Rozpatrywana sprawa dotyczyła belgijskiej spółki, która oferuje usługi biura numerów i spisu abonentów. Zwróciła się ona do przedsiębiorstw, które przypisują numery telefoniczne abonentom w Niderlandach, o udostępnienie jej danych dotyczących ich abonentów. Przedsiębiorstwa odmówiły udostępnienia żądanych danych, dlatego EDA wystąpiła do sądu z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu.

Sąd orzekł, że przedsiębiorstwa niderlandzkie muszą udostępniać spółce EDA podstawowe dane dotyczące swoich abonentów (nazwiska, adresy, numery telefonu) na uczciwych, obiektywnych, zorientowanych na koszty i niedyskryminacyjnych warunkach. Poza tym, muszą upewnić się w rozsądnym terminie, że zgoda, o którą prosiły swoich abonentów przy zawarciu umowy, w celu umieszczenia dotyczących ich danych we wszelkich standardowych spisach abonentów i rejestrach abonentów wykorzystywanych do celów usługi biura numerów, jest zgodna z przepisami regulacji o ochronie danych osobowych.

Przedsiębiorstwa niderlandzkie odwołały się od decyzji sądu do administracyjnego sądu apelacyjnego do spraw gospodarczych. Badał on, czy regulacja o ochronie danych osobowych pozwala uzyskać zgodę abonentów na wykorzystanie ich danych osobowych w różny sposób w zależności od tego, czy mają być one udostępnione niderlandzkim czy zagranicznym dostawcom usług biura numerów lub spisu abonentów. Chciał również odpowiedzieć na pytanie, czy należy pozostawić abonentom wybór pomiędzy udzieleniem i nieudzieleniem zgody w zależności od kraju, w którym przedsiębiorstwo żądające informacji świadczy usługi. Sąd apelacyjny nie znalazł odpowiedzi na te pytania, gdyż przepisy krajowe nie dotyczą ponadgranicznego udostępnienia danych dotyczących abonentów, dlatego zwrócił się z nimi do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W kwestii udostępnienia informacji dotyczących abonentów dostawcom usług biura numerów lub spisu abonentów Trybunał stwierdził, że z samego brzmienia art. 25 ust. 2 dyrektywy o usłudze powszechnej wynika, że przepis ten dotyczy wszystkich, w granicach rozsądku, wniosków o udostępnienie do celów świadczenia publicznie dostępnych usług biura numerów i spisu abonentów.

Zdaniem Trybunału przepis ten nie rozróżnia sytuacji w zależności od tego, czy wniosek o udostępnienie danych dotyczących abonentów został złożony przez przedsiębiorstwo z siedzibą w tym samym państwie członkowskim co przedsiębiorstwo, do którego wniosek ten jest skierowany, lub czy został on złożony przez przedsiębiorstwo z siedzibą w innym państwie członkowskim.

Trybunał stwierdził, że przedsiębiorstwo świadczące publicznie dostępne usługi biura numerów i spisu abonentów, niezależnie od miejsca jego siedziby w Unii, działa w bardzo zharmonizowanych ramach prawnych, które pozwalają zapewnić w całej Unii takie samo poszanowanie wymogów w zakresie ochrony danych osobowych abonentów. W związku z tym nie należy wprowadzać różnicy w traktowaniu przedsiębiorców w zależności od tego, czy mają siedzibę na terytorium państwa członkowskiego abonentów, czy też w innym państwie członkowskim. Warunkiem jest, aby przedsiębiorstwo zbierało te dane w celach identycznych z tymi, dla których zostały one zebrane w związku z ich pierwszym opublikowaniem. Wówczas przekazanie to jest objęte zgodą wyrażoną przez tych abonentów.