Subemisja inwestycyjna jest umową, w której subemitent inwestycyjny zobowiązuje się do nabycia, na własny rachunek, całości lub części papierów wartościowych oferowanych w ofercie publicznej, na które nie złożono zapisów w terminie ich przyjmowania.
Ustawa nie określa treści zobowiązania kontrahenta dla subemitnenta inwestycyjnego. Zobowiązaniem tym jest z reguły zapłata określonego wynagrodzenia. Na wynagrodzenie to składają się zwykle dwa elementy: prowizja za gotowość do wykonania zobowiązania oraz prowizja za wykonanie zobowiązania.
Strony umowy mogą poprzestać na jednej bądź ustalić obie powyższe formy wynagrodzenia - w zależności od stopnia ryzyka niepowodzenia oferty. Prowizja za wykonanie zobowiązania (nabycie nieobjętych papierów wartościowych) określa się także jako dyskonto.
Z ekonomicznego punktu widzenia subemitent nabywa bowiem papiery wartościowe po cenie niższej niż subskrybenci. Zawarcie umowy o subemisję inwestycyjną wymaga uzyskania stosownego upoważnienia w uchwale podjętej przez walne zgromadzenie spółki akcyjnej (art. 14 ust. 2 u.of.publ.).
Walne zgromadzenie podejmuje tę uchwałę bezwzględną większością głosów (art. 414 kodeksu spółek handlowych). Emitent lub wprowadzający może zawrzeć umowę o subemisję inwestycyjną.
Emitent ten, ma obowiązek uzyskania stosownego upoważnienia w uchwale podjętej przez właściwy organ stanowiący emitenta, a w przypadku subemisji dotyczącej akcji - w uchwale walnego zgromadzenia spółki.
Subemitentem inwestycyjnym mogą być wyłącznie: firma inwestycyjna, fundusz inwestycyjny, otwarty fundusz emerytalny, bank, zakład ubezpieczeń, polska lub zagraniczna instytucja finansowa mająca siedzibę w państwie należącym do OECD lub w państwie członkowskim lub konsorcjum tych podmiotów. W przypadku konsorcjum za subemitenta inwestycyjnego uważa się również każdy podmiot wchodzący w skład konsorcjum.
Jak wynika bowiem z zawartej w art. 4 pkt 12 u.of.publ. definicji subemitenta inwestycyjnego, jest on zobowiązany do nabycia, na własny rachunek, całości lub części papierów wartościowych oferowanych w ofercie publicznej, na które nie złożono zapisów w terminie ich przyjmowania. W związku z tym celem umowy jest wykluczenie lub ograniczenie ryzyka niepowodzenia oferty publicznej i zapewnienie emitentowi lub wprowadzającemu uplasowania na rynku odpowiedniej ilości papierów wartościowych.
Podstawa prawna
Ustawa o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. 2009 r. Nr 185 poz. 1439 ze zm.)
Ustawa kodeks spółek handlowych ( Dz. U z 2000 Nr 94 poz. 1037 ze zm.)
