W rozporządzeniu WE nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej nie ma definicji pojęcia „spółki zależnej”. W tym zakresie zasadne wydaje się odwołanie do regulacji dyrektywy 2001/86/WE (jest to dyrektywa Rady WE z dnia 8 października 2001 r. uzupełniająca statut spółki europejskiej w odniesieniu do uczestnictwa pracowników), stanowiących niezbędne uzupełnienie.
W zasadzie zakres tego unormowania sprowadza się do określenia kręgu podmiotów uprawnionych do założenie zależnej spółki europejskiej. Z art. 2 ust. 3 rozporządzenia 2157/2001 wynika, iż podmiotami takimi mogą być:
- spółki akcyjne;
- spółki z o.o., a także
- wszystkie (pozostałe) w rozumieniu art. 54 akapit 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską
Skutkiem założenia zależnej spółki europejskiej jest powstanie struktury holdingowej. Podmiotem dominującym nie będzie tu SE, lecz podmiot ją zakładający, dwie lub więcej takich spółek.
Stan zależności spółki europejskiej w stosunku dopodmiotów założycielskich nie jest wymagany przez cały okres funkcjonowania tej spółki. Nie ma prawnych przeszkód w tym, aby zaraz po utworzeniu zależnej spółki europejskiej, spółka ta utraciła status spółki zależnej. Może to nastąpić w szczególności w wyniku zbycia (przez spółkę dominującą wobec spółki europejskiej) pakietu kontrolnego akcji tej spółki.
Przy założeniu zależnej SE nie zachodzi skutek w postaci sukcesji uniwersalnej. Nie jest jednak wykluczone, aby do zależnej SE wniesiona została część, a nawet całość przedsiębiorstwa spółki założycielskiej poprzez wkład.
