Na wezwanie komornika trzeba podać numer konta pracownika

Komornik informuje pracodawcę o zajęciu wynagrodzenia. Wzywa on także pracodawcę, aby nie wypłacał pracownikowi-dłużnikowi żadnego wynagrodzenia (poza częścią wolną od zajęcia). Komornik wzywa ponadto pracodawcę, aby w ciągu 7 dni:

• przedstawił za okres trzech miesięcy poprzedzających zajęcie, za każdy miesiąc oddzielnie, zestawienie periodycznego wynagrodzenia dłużnika za pracę oraz oddzielnie jego dochodu z wszelkich innych tytułów,
• podał, w jakiej kwocie i w jakich terminach zajęte wynagrodzenie będzie przekazywane wierzycielowi,
• w razie istnienia przeszkód do wypłacenia wynagrodzenia za pracę złożył oświadczenie o rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał, czy inne osoby roszczą sobie prawa, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o zajęte wynagrodzenie i czy oraz o jakie roszczenia została skierowana do zajętego wynagrodzenia egzekucja przez innych wierzycieli.

Komornik może posiłkować się wiedzą z różnych źródeł

Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego komornik może ponadto żądać od uczestników postępowania egzekucyjnego złożenia wyjaśnień oraz zasięgać informacji niezbędnych do prowadzenia egzekucji od organów:

• administracji publicznej,
• wykonujących zadania z zakresu administracji publicznej,
• podatkowych,
• rentowych,

a także m.in. od innych instytucji i osób nieuczestniczących w postępowaniu. Za taką osobę (instytucję) należy uznać chociażby pracodawcę oczywiście o ile nie jest wierzycielem pracownika.

Dlatego też, jeżeli komornik poprosi o numer konta pracownika-dłużnika pracodawca ma obowiązek przekazywać mu takie informacje. Nie musi w tym celu prosić pracownika o zgodę. Co więcej – pracodawca nie ma obowiązku informować pracownika o tym, że takie dane zostały przekazane komornikowi.

Podstawa prawna:

• art. 87, art. 88, art. 90 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.),
• art. 758, art. 759 § 1, art. 761 § 1, art. 762 § 1 i § 2, art. 881 § 3, art. 886 § 1 i § 2 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 ze zm.),
• art. 7 pkt 6 lit. e, art. 32 ust. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2002 r. nr 101, poz. 926 ze zm.).

Michał Tomaszewski, prawnik, specjalista prawa pracy