Czym jest „kolano skoczka”

Czym jest „kolano skoczka”?

„Kolano skoczka” to popularna nazwa entezopatii kolana, czyli zmian zwyrodnieniowych w obrębie ścięgna właściwego rzepki. Lekarze podają kilka przyczyn urazu m.in. zaburzoną budowę oraz ustawienie rzepki, niepoprawny sposób lądowania sportowca po skoku oraz zbyt duże obciążenie treningowe. „Kolano skoczka” ma charakter przewlekły, który trwa więcej niż 3 miesiące.

Często zdiagnozowanie dolegliwości poprzez badanie nazywane palpacją proksymalną oraz badanie USG lub MRI, wiąże się koniecznością przerwania treningów na okres minimum 12 tygodni. W tym czasie pacjent przechodzi rehabilitację.

Rozwój urazu kolana

Zaczyna się od występowania niewielkich dolegliwości bólowych w obrębie dolnej części rzepki, które pojawiają się po wysiłku fizycznym. Z czasem biegacz odczuwa ból podczas rozgrzewki i treningu, który zwłaszcza przy podskokach, przysiadach oraz biegu staje się na tyle uciążliwy, że dana osoba niej jest w stanie wykonywać aktywności fizycznej. Wokół rzepki pojawia się również obrzęk, a w miarę rozwoju urazu następuje osłabienie i stopniowy zanik mięśnia czworogłowego.

Leczenie i rehabilitacja kolana

Początkowo stosuje się leczenie zachowawcze polegające na okładach i masażach lodem, przyjmowaniu leków przeciwzapalnych oraz przeciwobrzękowych i odpoczynku, Po zmniejszeniu się obrzęku należy rozpocząć rehabilitację opartą na ćwiczeniach ekscentrycznych, czyli oraz rozciąganiu, zwłaszcza mięśnia czworogłowego oraz zginaczy. W przypadku, gdy dojdzie do naderwania lub całkowitego zerwania więzadła konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Rozgrzewka przed treningiem biegowym, a zwłaszcza odpowiednie wzmacnianie i rozciąganie mięśni nóg zmniejsza ryzyko rozwoju „kolana skoczka”.