Jak wygląda program akrobacji lotniczych w zawodach modeli klasy F3A

Strefa lotów

Bardzo ważne jest, żeby wiedzieć, jaki kształt ma strefa lotów. Każdy zawodnik jest bowiem zobowiązany do wykonywania swojego programu nad ściśle określonym terenem. Pas startowy ma długość ok. 100 metrów. Startuje się zgodnie z kierunkiem wiatru. Strefa lotów jest najczęściej oznaczona kolorowymi pachołkami. Nie można latać za swoimi plecami, a kąt, w którym pilot może wykonywać figury to łącznie 120 stopni. Jednocześnie nie może latać dalej niż ok. 150 metrów od siebie, a wysokość nie może przekroczyć kąta 60 stopni od miejsca stania modelarza.

Podczas przelotu w strefie lotów nie może znajdować się żadna osoba.

Figury akrobacyjne

Podczas przelotu każdy z zawodników wykonuje taką samą liczbę akrobacji. Lot może trwać 10 minut, a dodatkowo zawodnik ma 3 minuty na uruchomienie silnika. W czasie pokazy pilot może wykonać daną akrobację tylko jeden raz. Figury są oceniane przez komisję, która za każdą z nich może przyznać do 10 punktów. Podczas przelotu należy zachowywać stałą prędkość. Do wyboru jest niezwykle dużo figur akrobacji lotniczej. Jednak pilot może wykonać tylko część i ułożyć z nich tzw. wiązankę. Ponadto musi wcześniej podać kolejność wykonywanych figur sędziom i wykonać przelot zgodnie z tym, co zadeklarował.

Wśród najpopularniejszych akrobacji można wyróżnić różnego rodzaju beczki: powolne, akcentowane, szybkie, pętle oraz przewroty. Wśród innych figur znajdują się również zawroty, przewroty, a także różne kombinacje, jak np. figura S, okrąg z beczkami, ześlizg na ogon lub okrąg z równomiernym opadaniem. Podczas lotu liczy się precyzja wykonania każdej figury oraz realizm lotu. Sędziowie zwracają uwagę na trudność akrobacji i całą kompozycję programu.

Zawody modeli samolotów zdalnie sterowanych F3A to bardzo ciekawe widowisko. Niesamowita precyzja i opanowanie pilotów są godne podziwu, a towarzysząca turniejowi wystawa naziemna i jakość wykonania maszyn cieszy oko każdego miłośnika modelarstwa lotniczego.