Edynburg - Old Town

Kategoria: Miasta
Autor: Omelczuk Maria
Data: 07-06-2012 r.

Edynburg, stolica Szkocji, liczy sobie 450 tys. mieszkańców. To jedno z najpiękniejszych i najbardziej eleganckich miast Europy. Koegzystują tutaj obok siebie, znakomicie ze sobą współgrając, dwie odmienne jego części. Pierwsza – Old Town - jest stara i pełna zabytków, ze ślepymi uliczkami o kocich łbach, tajemniczymi zaułkami oraz wspaniałymi kamienicami jeszcze z czasów średniowiecza i renesansu.

Oś Old Town stanowi Royal Mile, czyli „Królewska Mila”, wiodąca z zachodu na wschód, od malowniczo położonego na wzgórzach zamku Edinburgh Castle do Pałacu Holyrood (The Palace of Holyroodhouse) - niegdyś opactwa, od XVII w. zaś rezydencji monarchów Korony Brytyjskiej.

Prawdziwą gratką dla miłośników historii jest możliwość odnalezienia śladów słynnych ludzi, np.: pisarzy Roberta Burnsa, Waltera Scotta i Roberta Louisa Stevensona, reformatora kościoła Johna Knoxa czy królowej Marii Stuart, którzy chodzili niegdyś po tej głównej arterii starego Edynburga.

Royal Mile zawiera w sobie (kolejno, idąc na wschód) cztery duże ulice: Castlehill, Lawnmarket, High Street i Canongate. Warto zrobić sobie nimi dłuższy spacer, odwiedzając po drodze m.in. Scotch Whisky Heritage Centre – idealne miejsce dla wielbicieli narodowego szkockiego trunku, Katedrę St. Giles (The High Kirk of St. Giles) z pięknym gotyckim sklepieniem przedstawiającym kwiaty ostu (herb Szkocji) czy też Museum of Childhood, prezentującym unikatową kolekcję starych zabawek.

Dominujący nad miastem zamek Edinburgh Castle codziennie przyciąga mnóstwo odwiedzających, nie tylko kolekcjonerów zabytków z listy UNESCO. Jego podwaliny pochodzą jeszcze z 600 r. n.e., kiedy to Edwin, król Northumbrii, widząc wielką bazaltową skałę, będącą wygasłym wulkanem, zapragnął wybudować w tym miejscu swój potężny gród. Stąd właśnie wzięła się nazwa Edynburga – w języku gaelic brzmi ona Din Eidyn, czyli „Twierdza Edwina”. Zamek ten lata największej świetności miał w całej epoce średniowiecza, pełnił bowiem wówczas funkcję głównej siedziby szkockiego rodu królewskiego.

Oprócz doskonale zachowanych murów obronnych, czyniących zeń niezdobytą fortecę, wojskowego więzienia i domu gubernatora jest tutaj także Wielka Sala (Great Hall), gdzie do 1639 r. (początek Angielskiej Wojny Domowej, która zakończyła się pokonaniem Edynburga przez Olivera Cromwella) obradował parlament Szkocji oraz XV-wieczny Royal Palace. W tym ostatnim znajdują się obecnie szkockie insygnia koronne i słynny Kamień Przeznaczenia (Stone of Scone), magiczny głaz umiejscowiony pod tronem, który proroczo miał wskazywać właściwego władcę. Pod koniec XIII w. Anglicy zabrali go do siebie, gdzie przez kolejne 700 lat spoczywał w londyńskim Opactwie Westminster. Szkoccy nacjonaliści długo żądali oddania go z powrotem, co nastąpiło dopiero w 1996 r. Potem Anglicy grzecznie poprosili o wypożyczenie piaskowca na kolejną koronację ich przyszłego następcy tronu, na co Szkoci chętnie się zgodzili. Oto i magiczna, łagodząca obyczaje moc kamienia ze Scone!

 

Idąc Royal Mile dalej na wschód dochodzimy do Canongate. Z racji jej bliskości do Pałacu Holyrood, strefę tę wypełniają liczne eleganckie wille i rezydencje; po lewej zaś znajduje się New Scottish Parliament – nowoczesny budynek, w którym od 2004 r. odbywają się posiedzenia parlamentu. Na końcu Royal Mile dumnie wznosi się Pałac Holyrood, skonstruowany w 1498 r. na rozkaz króla Jakuba IV Stewarta, który zamieszkał w nim wraz ze swą rodziną.

We wspaniałym, rozległym parku obok królewskiej siedziby wydarzył się pewien legendarny epizod, który zadecydował o wybudowaniu w tym miejscu Opactwa Świętego Krzyża (Holyrood Abbey). Miało to miejsce w 1128 r. podczas polowania, w którym brał udział król Dawid I (1084-1153). Ówczesne tereny były gęsto porośnięte lasami, w których żyło dużo zwierzyny łownej; w pewnej chwili szkocki monarcha został zaatakowany przez ogromnego, rozjuszonego jelenia. Zwierzę poturbowało królewskiego konia, zaś sam Dawid stanął w obliczu śmierci. Nagle zerwał z szyi wisior z krzyżem, na widok którego jeleń schylił pokornie głowę i się wycofał.

Omelczuk Maria

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Mądra pochwała, twórcza krytyka

pobierz

Jak nauczyć dziecko dbania o porządek

pobierz

Ziołowa apteczka

pobierz

Zdrowy kręgosłup i stawy

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 28814 )
Array ( [docId] => 28814 )