Ratusz Starego Miasta zbudowany został przez mistrza Andrzeja w latach 1391-1399. W latach 1602-1605 został gruntownie przebudowany. Dodano m.in. jedno piętro i narożne wieżyczki. Elewacja jest charakterystycznie podzielona smukłymi wnękami. Obecnie ratusz jest siedzibą Muzeum Okręgowego, które podzielone jest na sale. W Sali Sądowej znajduje się krucyfiks do składania przysięgi z ok. 1350 roku. Od końca XIV wieku do 1793 r. sala ta służyła miejskiemu wymiarowi sprawiedliwości.
Kolejna Sala Mieszczańska zdobiona jest portretami zasłużonych toruńskich mieszczan i tarczami herbowymi rodzin patrycjuszowskich. Odbywały się tu uroczystości miejskie, wybory władz miejskich oraz podejmowano tu królów. Sala Królewska natomiast mieści poczet wizerunków królewskich. Drzwi i meble zdobione są intarsją z XVIII wieku. Od 1454 r. zamieszkiwali ją odwiedzający Toruń królowie polscy.
Kościół Najświętszej Maryi Panny, otoczony murowanym ogrodzeniem z XV wieku, został wzniesiony po 1351 roku. Wysokość jego wnętrza wynosi 27 metrów, u szczytu którego możemy podziwiać gwiaździste sklepienia prezbiterium z XIV wieku i późnobarokowy łuk tęczowy z rzeźbami grupy Ukrzyżowania. W powstałym za rządów luteranów mauzoleum znajduje się nagrobek królewny Anny Wazówny. Dębowe ławki z prezbiterium są jednym z najcenniejszych tego typu zabytków w Polsce.
Katedra Św. Janów była w średniowieczu kościołem parafialnym Starego Miasta, który budowany był od ok. 1270 roku i kilkakrotnie rozbudowywany. Charakterystyczna monumentalna wieża powstała w latach 1407-1433. W prezbiterium znajduje się fragment płyty nagrobkowej burmistrza Jana von Soest i jego żony, Małgorzaty.
