Marrakesz – uczta dla wszystkich zmysłów – część druga

Ogród Majorelle i Muzeum Sztuki Islamu – W latach 20. i 30. XX w., za czasów francuskiego protektoratu, tamtejszy artysta Jacques Majorelle stworzył imponujący, wielki ogród w centrum nowej części Marrakeszu. Pełen kolorów park, ze swoimi wszelkich gatunków i rozmiarów roślinami oraz stawami z ozdobnymi rybkami pozwala na chwilę wytchnienia od kurzu i hałasu gorącego miasta.

Co więcej, żyje tutaj 15 rzadkich gatunków ptaków, endemicznych dla Północnej Afryki. W środku ogrodu, w charakterystycznym, kobaltowo-błękitnym domu z jaskrawo-żółtymi oknami i drzwiami mieści się obecnie Muzeum Sztuki Islamu (wcześniej, od 1980 r. do czasów jego śmierci w 2008 r., cały park był własnością słynnego projektanta mody, Yves Saint-Laurenta) z bogatą kolekcją marokańskiej sztuki ludowej, m.in. ceramiki, beduińskich tkanin czy arabskiej biżuterii.

Pałac Bahia - został wybudowany pod koniec XIX w. i stanowi doskonały przykład tego, co w marokańskiej architekturze najlepsze; nawet jego nazwę tłumaczy się dosłownie jako „przepych” czy „blask”. Sułtański wezyr Si Moussa, na polecenie którego została wzniesiona ta rezydencja zadbał o jej szczegółową dekorację: bogata ornamentyka i sztukaterie, liczne łuki oraz kolorowe, geometryczne mozaiki z kafelków są prawdziwą ucztą dla oka. Smaczku dodaje fakt, że przeznaczeniem pałacu było pomieszczenie wielkiego haremu wezyra.

Meczet i medresa ibn Jusufa – najstarszy tego rodzaju kompleks budowli w całym Marrakeszu. Meczet został ufundowany przez Alego ibn Jusufa, sułtana XII-wiecznego Maroka; niestety wstęp do niego mają tylko muzułmanie. Medresę zaś może zwiedzać każdy, zatem koniecznie skorzystaj z okazji! Jest to największa teologiczna szkoła muzułmańska we wszystkich krajach Maghrebu, wzniesiona w połowie XVI w. i mogąca pomieścić aż 900 uczniów. Wszechogarniająca atmosfera spokoju i wewnętrznej harmonii panująca w salach, gdzie chłopcy się uczyli, a także w ich małych celach, gdzie żyli w rzeczy samej zachęca do wyciszenia się i skupienia na studiowaniu religii.

Grobowce Saadytów – dynastia Saadytów dominowała przez XVI i XVII w. w dużej części południowego Maroka. Sułtan Ahmed I al-Mansur kazał zbudować to mauzoleum dla siebie i swojej rodziny pod koniec XVI w. Grobowce bardzo dobrze ukryto i zabezpieczono przed intruzami, tak że gdy w 1917 r. zostały one odkopane przez archeologów, były praktycznie w nienaruszonym stanie. Mimo iż znajdują się w samym środku gwarnej medyny, urzekają ciszą i spokojem, a to z racji pięknego, otaczającego je ogrodu.