Żmije żyją na terenie całego naszego kraju. Zamieszkują zwłaszcza obszary nasłonecznione i odkryte, takie jak polany, łąki, torfowiska, bagna. Spotkać je również możemy w lasach, zboczach górach oraz jamach i szczelinach skalnych, a nawet pod pniami drzew.
Atakują przede wszystkim w nocy oraz o zmierzchu. Zaznaczyć jednak należy, że nie podrażnione nigdy nie ukąszą. Do ukąszenia zazwyczaj dochodzi przez nieuwagę, gdy człowiek na nie nadepnie bądź usiądzie. Żmije ze zrozumiałych względów w ten sposób się bronią.
Objawy, jakie może wywołać ukąszenie żmii, to przede wszystkim dwie małe ranki w miejscu wbicia zębów, obrzęk (najpierw pojawia się w miejscu ukąszenia, a z czasem może objąć całą kończynę) oraz ból. Natomiast jad - gdy wraz z krwią - rozniesie się po całym organizmie często wywołuje wymioty, nudności, palenie w całej jamie ustnej oraz utratę temperatury ciała, osłabienie, a nawet problemy z oddychaniem, które są częstym powodem śmierci.
W momencie, gdy dojdzie do ugryzienia należy postępować ostrożnie i spokojnie. Pierwsza pomoc i natychmiastowe leczenie daje duże szanse uratowania i powrotu do pełnej sprawności. Polega na zatamowaniu przedostania się jadu żmii do krwiobiegu. Zaraz po ukąszeniu należy założyć opaskę uciskową powyżej ugryzienia, następnie przemyć ranę bieżącą wodą lub wodą z nadmanganianem potasu. Kolejnym krokiem jest unieruchomienie kończyny, aby nie dopuścić do czynnej pracy mięśni, które w szybki sposób ułatwią wchłanianie i przedostanie się jadu do krwi.
