Najczęściej problem ten dotyczy kobiet po porodzie lub w wieku pomenopauzalnym. Tu odpowiedzialne są żeńskie hormony płciowe, które wpływają na jakość tkanki łącznej i mięśniowej. Do występowania wysiłkowego nietrzymania moczu predysponowane są także kobiety palące, wykonujące ciężką pracę fizyczną i borykające się z dużą nadwagą.
Ogólnie wyróżnia się trzy stopnie natężenia tej choroby. Pierwszy występuje wówczas, gdy mocz wycieka podczas dużych wysiłków, drugi - gdy wycieka przy małych wysiłkach i w końcu trzeci - gdy dochodzi do niego nawet podczas swobodnego leżenia. Oprócz mimowolnego wyciekania moczy, niektóre kobiety mogą doświadczać częstej naglącej konieczności oddawania małych ilości moczu. Objawy nasilone są bardziej w trakcie dnia niż w nocy.
W diagnostyce tego schorzenia wykorzystuje się obecnie badanie urodynamiczne, które polega na ocenie napięcia ścian pęcherza i jego zmian, aktywności skurczowej i przepływu cewkowego. Oprócz tego stosuje się badanie ogólne moczu, posiew moczu, badanie ginekologiczne, próby prowokacyjne oraz badania obrazowe z zastosowaniem kontrastu.
