Korzyści z ustalenia ryczałtowego wynagrodzenia wykonawcy budowlanego

Umowa w sprawie zamówienia publicznego jest umową cywilnoprawną, do której znajdują zastosowanie przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.; dalej: kc). Regulacje kc dotyczące umowy o roboty budowlane nie odnoszą się jednak do zasad kształtowania wynagrodzenia. W tym zakresie analogiczne zastosowanie znajdują zatem przepisy normujące skutki ustalenia wynagrodzenia w formie kosztorysu lub ryczałtu w umowie o dzieło.

Ryczałt polega na uzgodnieniu przez strony umowy stałej kwoty, która będzie stanowiła ostateczne wynagrodzenie przyjmującego zamówienie z tytułu wykonania zamówionego dzieła, niezależnie od tego, jakie nakłady będzie musiał on ponieść w celu osiągnięcia zamierzonego przez strony rezultatu. Zgodnie z art. 632 § 1 kc wynagrodzenie ryczałtowe nie ulega zamianie nawet wtedy, gdy w czasie zawierania umowy nie można było przewidzieć rozmiaru lub kosztów prac.

Zastosowanie ryczałtowej formy wynagrodzenia wykonawcy budowlanego właściwe jest tylko w przypadku tych inwestycji, w których na etapie zawierania umowy wykonawca jest w stanie dokładnie przewidzieć zakres, rozmiar, a także wymaganą ilość nakładów, które są niezbędne do należytego jej wykonania. Należy podkreślić, iż decydujące znaczenie ma tu charakter przedmiotu świadczenia wykonawcy. O ile bowiem na przykład w przypadku wybudowania budynku, przy założeniu prawidłowości opracowania dokumentacji projektowej ryzyko wystąpienia nieprzewidywalnych czynników jest niewielkie, o tyle przy remoncie już istniejącego budynku ryzyko wystąpienia tych czynników zdecydowanie wzrasta.

Jeśli strony ustalą ryczałtową formę wynagrodzenia wykonawcy budowlanego w umowie, w której charakter przedmiotu świadczenia nie pozwala na oszacowanie ryzyka wystąpienia konieczności wykonania robót lub poniesienia nakładów niezakładanych na etapie zawierania umowy i kalkulowania wynagrodzenia, może skutkować to sporami, które przedłużają czas realizacji inwestycji i często prowadzą do niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.

Przepisy umowy o dzieło dotyczące skutków ustalenia wynagrodzenia w formie ryczałtu w zasadzie wykluczają rozliczenia z tytułu prac dodatkowych. Wynagrodzenie ryczałtowe należy się bowiem za całość prac, które muszą być wykonane w celu osiągnięcia zamierzonego przez strony rezultatu w postaci oznaczonego w umowie obiektu.

W przypadku umów stanowiących zamówienie publiczne o wyborze sposobu określenia wynagrodzenia wykonawcy budowlanego decyduje zamawiający, który ma obowiązek wskazać w specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej: SIWZ) istotne dla stron postanowienia. Zamawiający ma też możliwość ukształtowania treści umowy, której wzór stanowić może część SIWZ. Wybór sposobu określenia wynagrodzenia wykonawcy budowlanego wiąże się też z kolejnym elementem obligatoryjnym SIWZ, jakim jest opis sposobu obliczenia ceny.

W myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia ministra infrastruktury w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego, przedmiar robót nie jest elementem koniecznym dokumentacji projektowej, która służy do opisania przedmiotu zamówienia. Mimo to zamawiający wymaga często dołączenia do oferty kosztorysu ofertowego. W tym wypadku kosztorys ten wskazuje tylko na sposób kalkulacji wynagrodzenia w formie ryczałtu i nie ma żadnego znaczenia dla oceny, czy określone, konieczne do zrealizowania zamierzonego przez strony rezultatu konkretne prace mają charakter dodatkowy.

 Przeczytaj więcej na: prawonieruchomosci24.pl