To forma opodatkowania dochodów przez osoby fizyczne i prawne, które prowadzą działalność w zakresie usług międzynarodowej żeglugi morskiej świadczonych przy pomocy statków, których pojemność przekracza ustalony w ustawie poziom 100 GT.
Co jest przedmiotem opodatkowania
Przedmiotem opodatkowania mogą być takie podstawowe usługi, jak: transport ładunków lub pasażerów, holowanie i ratownictwo pełnomorskie oraz pogłębianie dna morskiego, a także wydobywanie materiałów z dna morskiego. Ustawa przewiduje, że tym rodzajem podatku mogą być także objęte inne dochody w przypadku, gdy ich wykonanie jest powiązane z podstawowymi działaniami armatorów.
Są to np. działalność kantorowa, załadunek i rozładunek czy sprzedaż towarów i usług, którą prowadzi się na terenie statków. Istnieje pięć grup rodzajów usług, których dochody nie podlegają temu podatkowi: prace geologiczne (podwodne oraz eksploatacja dna morskiego), budowa inwestycji morskich i remonty urządzeń morskich, rybołówstwo i przetwórstwo rybne, usługi świadczone na terenie portów oraz usługi edukacyjne, sportowe, turystyczne i naukowe.
Jaka jest podstawa i stawki opodatkowania
Za podstawę opodatkowania uznawany jest dochód armatora, który uzyskał z działalności objętej przez podatek. Dochód oblicza się szacunkowo; uwzględnia się okres eksploatacji wszystkich statków, które należą do armatora, a także dobowy dochód uzależniony od tego, jaką pojemność ma statek. Co do stawek – podaje się je w euro, a dopiero potem przelicza na polską walutę. Oblicza się go w skali proporcjonalnej. Stawka wynosi 19%.
W przypadku, gdy armator to osoba fizyczna kwota podatku pomniejszana jest o składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Opłat dokonuje się za okresy miesięczne do 20 dnia następnego miesiąca po miesiącu, za który dokonuje się opłaty. Co ważne ta forma opodatkowania to wybór samego podatnika. Podatek ten płaci się przez okres nie krótszy niż 5 lat.
