Przy zakupie środka trwałego lub wytworzenia go we własnym zakresie, należy wprowadzić go do ewidencji środków trwałych, określając jego wartość początkową.
Przepisy przewidują, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialne i prawne uważa się, w razie nabycia w drodze kupna, cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.
Katalog wydatków związanych z zakupem środka trwałego ma charakter otwarty. W szczególności zawiera on koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.
Cena nabycia a VAT
Cenę nabycia należy pomniejszyć o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami nie stanowi on podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony, albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Różnice kursowe mają wpływ na wartość początkową
Wartość początkową środków trwałych i wartości materialnych i prawnych należy korygować o szeroko rozumiane różnice kursowe, związane z zapłatą zobowiązań za dany środek trwały lub wartość niematerialną i prawną.
