Przepisy prawa podatkowego przewidują możliwość odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty podatku lub umorzenia zaległości podatkowej.
Wnosząc o zastosowanie ulgi należy liczyć się z koniecznością uiszczenia – w razie uwzględnienia wniosku – tzw. opłaty prolongacyjnej. Wynosi ona obecnie 50% odsetek podatkowych za zwłokę z kwoty odraczanego/rozkładanego na raty podatku (zaległości podatkowej).
Umorzenie zaległości podatkowych na wniosek podatnika
Umorzenie zaległości podatkowej może nastąpić na wniosek podatnika, jedynie gdy wystąpi przesłanka ważnego interesu prywatnego lub publicznego.
Jeden z wyroków NSA (wyrok NSA z 15 maja 1991 r., sygn. akt SA/Gd 295/91) stwierdza, że „umorzenie zaległości podatkowych uzasadnione będzie względami gospodarczymi i społecznymi jedynie w takich wypadkach, na które podatnik nie może mieć wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania”.
Umorzenie zaległości podatkowych także z urzędu
Umorzenie zaległości podatkowych może nastąpić z urzędu, a więc bez konieczności złożenia wniosku przez podatnika, jeżeli:
- zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne;
- kwota zaległości podatkowej nie przekracza pięciokrotnej wartości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym;
- kwota zaległości podatkowej nie została zaspokojona w zakończonym postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym;
- podatnik zmarł, nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty 5.000 zł, i jednocześnie brak jest spadkobierców innych niż Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego oraz nie ma możliwości orzeczenia odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej.
