Rolnicza emerytura podstawowa

Projekt ustawy nie jest zbyt obszerny. Zawiera w sumie jedną zmianę dotyczącą art. 6 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników zawierającego definicje legalne, a dokładniej jego punktu 7. 

W obecnym brzmieniu - zresztą obowiązującym od 1 marca 2023 r. - przepis ten określa emeryturę podstawową jako kwotę równą 90% najniższej emerytury określonej w przepisach emerytalnych czyli w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wcześniej emerytura podstawowa była określona jako kwota 882,56 zł podlegająca waloryzacji. 

Jeśli proponowane rozwiązania wejdą w życie, emeryturą podstawową będzie natomiast kwota równa kwocie najniższej emerytury w przepisach emerytalnych. 

Projektodawcy uzasadniają, że obecne przepisy różnicujące wysokość świadczenia emerytalnego w zależności od tego, czy przysługuje ono z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych czy też z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego a to prowadzi do nierównego traktowania seniorów, co ich zdaniem wzbudza wręcz uzasadnione wątpliwości konstytucyjne. 

W przewidywanych skutkach podkreślono jedynie pozytywne skutki zmian, które będą odczuwalne na obszarach wiejskich, co ma przełożyć się na jakość życia i poziom konsumpcji, a w konsekwencji pozytywnie wpłynąć także na rozwój gospodarczy na tych obszarach. Zdaniem projektodawców to także wprowadzenie do przepisów konstytucyjnej równości wobec prawa i sprawiedliwości społecznej. Wydatki Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wzrosną o ok. 1 673 232 000 zł rocznie i środki te będą pokrywane nie tylko ze środków z KRUS lecz także z dotacji pochodzącej z budżetu państwa. 

Wydaje się jednak, że na uboczu rozważań dotyczących równości pozostawiono nierówność traktowania osób jeszcze aktywnych zawodowo, opłacających składki. Wysokość obciążeń, które wiążą się ze składkami na ZUS jest nieporównywalnie większa niż w przypadku KRUS. Czy więc faktycznie zrównanie świadczeń emerytalnych to sprawiedliwe i równe traktowanie?