Jeden pojazd, dwóch kierowców - jazda i odpoczynki

Przykładowo dwóch kierowców wykonuje przewozy na zmianę, przez cały tydzień, od poniedziałku do niedzieli. Co drugi dzień każdy wykonuje około 9 godzin jazdy, robi przerwę 45 minut i do tego dochodzi czas na inne czynności typu załadunek, rozładunek a następnie robi 36-godzinny odpoczynek. Czy taki system jazdy jest zgodny z przepisami?

Z pewnością specyfika pracy kierowców w takim systemie wynika z potrzeb klienta, który stawia warunki przed zawarciem umowy. Mają one jednak wpływ na pracę kierowców, a pamiętać należy, że żadna umowa o współpracy nie zwalnia nas z obowiązku przestrzegania przepisów. W każdej sytuacji należy stosować się do regulacji w zakresie czasu pracy kierowców - wyjątek mogą stanowić jedynie sytuacje, w których dany przewóz podlega wyłączeniu z norm prawnych rozporządzenia (WE) nr 561/2006, zawartych w art. 3 i 13 tego aktu prawnego. Z opisanej sytuacji nie wnika jednak, aby przewoźnik wykonywał taki przewóz. Oznacza to, że naruszenia zasad nie będzie można wytłumaczyć wymogami klienta, czy nawet karami umownymi z jego strony.

Przepisy stanowią, że w ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca może wykorzystać co najmniej dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku co oznacza, że każdy z nich musi trwać minimum 45 godzin, aby można go było zaliczyć do regularnego.

Drugim sposobem jaki dopuszcza przepis jest jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku (45 godzin) i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku.

Skrócony odpoczynek tygodniowy oznacza, że jest on krótszy niż 45 godzin (regularny), ale nie krótszy niż 24 godziny. Dodatkowo istnieje reguła, która ogranicza także okres, po jakim kierowca musi wykonać odpoczynek tygodniowy, aby mógł on być zaliczony do prawidłowego. Reguła ta określa, że kolejny odpoczynek tygodniowy rozpoczyna się nie później niż po zakończeniu 6 okresów 24-godzinnych, licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku. Wszystko to daje kierowcy możliwość wykonania prawidłowego odpoczynku tygodniowego nawet po jednym dniu jazdy.

W omawianym przypadku kierowcy odbywają za każdym razem wyłącznie 36-godzinne odpoczynki, co oznacza, że korzystają jedynie z formy skróconego odpoczynku tygodniowego.

Tak więc kiedy kierowcy cały czas robią odpoczynki 36-godzinne, każdy z nich jest tygodniowym odpoczynkiem skróconym, który również spełnia rolę dziennego odpoczynku. Przepis warunkuje także, że skrócenie to należy skompensować równoważnym odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu.

Mimo że z naszego przykładu wynika, że kierowcy spędzają bardzo dużo czasu na odpoczynku, to nie spełniają oni warunku odbycia prawidłowego regularnego odpoczynku 45-godzinnego. Dzieje się tak dlatego, że przepisy w swej treści wymagają, aby minimum raz w ciągu dwóch tygodni kierowca odbył regularny odpoczynek tygodniowy. Z opisu sytuacji wynika, że tak się nie dzieje. Taki sposób planowania przez przedsiębiorcę czasu pracy kierowców powoduje naruszenie prawa.