Za dyżur w załodze przysługuje 50% stawki

Wysokość wynagrodzenia za dyżur w załodze nie może niższa niż połowa wynagrodzenia wynikającego z określonej dla kierowcy stawki godzinowej lub miesięcznej, ustalonych przez przedsiębiorcę w warunkach wynagrodzenia. W orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, że czasu dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy. Dokładnie taka sytuacja występuje w przypadku prowadzenia pojazdu przez dwóch lub więcej kierowców. Tym samym kierowcy przysługuje stosowne wynagrodzenie za czas dyżuru w wysokości 50% stawki.

W praktyce wielu kierowców usiłowało podważać tę zasadę i kierowało przeciwko przedsiębiorcom pozwy o wypłatę za czas dyżuru normalnego wynagrodzenia oraz połowy stawki za dyżur. Taka sytuacja prowadziłaby do powstania nieakceptowalnego sposobu naliczania wynagrodzenia, w którym kierowcy prowadzącemu pojazd przysługiwałoby jedynie normalne wynagrodzenie, a kierowcy niewykonującemu w tym czasie pracy przysługiwałoby to samo wynagrodzenie dodatkowo powiększone o 50%.

Do czasu dyżuru zalicza się trzy rodzaje aktywności:

1. czas, w którym kierowca pozostaje poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę,
2. przerwy przeznaczone na odpoczynek, o których mowa w art. 13,
3. czas nieprzeznaczony na kierowanie pojazdem, gdy pojazd jest prowadzony przez dwóch lub więcej kierowców.

Ustawodawca wyraźnie wskazał, że kierowcy przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru jedynie w przypadku określonym w pkt 1. W związku z tym za dyżur pełniony w załodze w czasie prowadzenia pojazdu czas wolny nie przysługuje.