Kogo obowiązują opłaty
Koniec darmowych przejazdów przypada na 1 lipca 2011 roku, kiedy to na autostradach, drogach krajowych i ekspresowych uruchomiono elektroniczny system poboru opłat drogowych viaTOLL. Dla właścicieli pojazdów mogących przewozić minimum 9 osób, czyli ciężarówek, autobusów oraz mikrobusów, a także osób posiadających samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 3,5 tony oznacza to wydatek rzędu od 16 do 53 groszy za przejechanie jednego kilometra płatnego odcinka.
Stawki zależą od normy emisji spalin i dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu. Kierowcy osobówek i samochodów dostawczych nie przekraczających 3,5 tony DMC, którzy nie mają urządzeń viaBOX (umożliwia automatyczne naliczanie opłaty bez konieczności zatrzymywania się na bramkach) płacą 20 groszy za kilometr trasy.
Kto odpowiada za brak opłaty drogowej
W momencie, gdy system wykryje, że pojazd powyżej 3,5 tony DMC nie ma zainstalowanego viaBOX lub też zostanie on przeniesiony z innego samochodu wówczas pracownik Głównej Inspekcji Transportu Drogowego może skontrolować kierowcę. Wykazanie braku uiszczenia opłaty lub próby oszukania systemu np. poprzez zaniżenie ilości emisji spalin wiąże się z karą pieniężną od 1,5 do 3 tysięcy złotych.
Zgodnie z art. 13k ust. 2 ustawy o drogach publicznych mandat wystawiany jest kierowcy. Z kolei opłaty za korzystanie z autostrad i dróg ekspresowych uiszcza przewoźnik (przedsiębiorca). Oznacza to, że jeśli pracodawca nie zapłaci za przejazd to kierowca ponosi tego konsekwencje w postaci mandatu. Natomiast jeśli brak opłat wynika z zaniedbania kierowcy wówczas przedsiębiorca może uiścić karę, a potem odpowiednio obciążyć winą pracownika.
Od decyzji administracyjnej jednego z organów kontrolnych (policja, Inspekcja Transportu Drogowego, straż graniczna, urzędy lub izby celne) można się odwołać w ciągu 14 dni od momentu doręczenia informacji o karze. Należy przedstawić wszelkie dowody np. wydruki potwierdzające pobranie danej kwoty z konta.
