ITD ukarała przewoźnika za liczne naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym. Przewoźnik złożył wniosek o umorzenie kary. Powołał się w nim na trudną sytuację materialną i zdrowotną. Podkreślił, że otrzymuje niewielką emeryturę w wysokości około 600 zł miesięcznie i cierpi na liczne schorzenia wymagające leczenia szpitalnego.
Rozpoznający wniosek o umorzenie kary WITD uznał, że tylko część tej argumentacji jest prawdziwa. Organ stwierdził, że wnioskodawca jest osobą niewiarygodną, co potwierdzają jego sprzeczne zeznania złożone w trakcie wcześniejszego postępowania w sprawie nałożenia innej kary. Przewoźnik złożył więc odwołanie do GITD, jednak decyzja o odmowie umorzenia kary została utrzymana w mocy. Ukarany złożył zatem skargę do sądu administracyjnego.
Sąd uchylił decyzję GITD. W uzasadnieniu wyroku stwierdził, że aktualna sytuacja materialna, zdrowotna i rodzinna przewoźnika nie została należycie wyjaśniona. Organy ITD nie zbadały, czy żona przedsiębiorcy uzyskuje jakieś dochody, czy też musi utrzymywać się z jego emerytury. Nie ustaliły też, czy ze względu na stan zdrowia wnioskodawca jest zdolny do podjęcia jakiejkolwiek pracy.