Jeśli podróż zagraniczna, liczona od przekroczenia granicy, poprzedzona jest przejazdem na obszarze Polski, wtedy jej część krajową i zagraniczną należy rozliczać odrębnie. Mimo że od 1 marca 2013 r. delegacja zagraniczna stanowi jedną podróż służbową.
Przepisy wskazują moment, do którego pracownikowi należą się jeszcze diety krajowe, a po jego przekroczeniu już zagraniczne. W przypadku podróży zagranicznej odbywanej środkami komunikacji lądowej czas wyjazdu liczy się od chwili przekroczenia granicy Polski w drodze za granicę do chwili jej przekroczenia w drodze powrotnej do kraju.
Gdy zaś podróż odbywa się drogą morską, wówczas decydujący jest moment wyjścia statku (promu) z ostatniego portu polskiego do chwili jego wejścia w drodze powrotnej do pierwszego portu w Polsce.
Wysokość diety
Odrębne rozliczenie diety zagranicznej ma również uzasadnienie logiczne. Skoro dieta przeznaczona jest na pokrycie kosztów wyżywienia, które są różne w kraju i za granicą, to należy dostosować wysokość tego świadczenia do miejsca, w którym odbywana jest delegacja.
W przypadku podróży zagranicznej dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa. W związku z tym nie ma potrzeby rozbijać wyjazdu na odcinki przebiegające przez poszczególne państwa tranzytowe (np. w przypadku podróży do Danii na część przebiegającą przez Niemcy).
Możliwe inne rozwiązania
Powyższe zasady stosuje się do pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej. Pozostali pracodawcy mogą w przepisach wewnątrzzakładowych ustalić inne warunki wypłacania należności z tytułu delegacji.
Jedynie należy przestrzegać tego, by dieta za dobę delegacji krajowej oraz zagranicznej nie była niższa niż 30 zł, czyli dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona rozporządzeniem.
Podstawa prawna:
-
§7, §12, §21 i § 23 rozporządzenia Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167),
-
§3, § 4 rozporządzenia Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1991 ze zm.),
-
art. 775 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Łukasz Prasołek, asystent sędziego w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, specjalista z zakresu czasu pracy kierowców, były pracownik PIP
Zobacz także: