Od wynagrodzenia za urlop szkoleniowy trzeba płacić składki

Data: 19-08-2013 r.

Wynagrodzenie za czas urlopu szkoleniowego powinno być uwzględnione w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika.

Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyłączeniem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Jeżeli pracownik będzie podnosił kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą, to kwota sfinansowanych przez pracodawcę kosztów nauki pracownika będzie również zwolniona od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie dotyczy to wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. Brzmienie przywołanych przepisów nie pozostawia wątpliwości co do tego, że wolne od składek są wyłącznie te świadczenia na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego, które są przyznawane zgodnie z odrębnymi przepisami.

Natomiast wynagrodzenie za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy powinno być uwzględnione w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika. „Odrębnymi przepisami”, do których odwołuje się § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia są obecnie art. 103(1) – art. 103(6) Kodeksu pracy. Z art. 103(1) § 1 Kodeksu pracy wynika, że pod pojęciem „podnoszenie kwalifikacji zawodowych” rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Jeżeli z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą pracownik podjął naukę, może on mu przyznać zarówno świadczenia niepieniężne, jak i świadczenia pieniężne. Takiemu pracownikowi przysługuje przede wszystkim: urlop szkoleniowy, zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania. Świadczenia te mają charakter obligatoryjny, co oznacza, że przysługują one z mocy prawa pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w rozumieniu Kodeksu pracy. Urlop szkoleniowy – co wynika z art. 103(2) § 1 k.p. – przysługuje w wymiarze:

6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych,
6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminu maturalnego,
6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe,
21 dni w ostatnim roku studiów - na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego.

Urlopu szkoleniowego udziela się pracownikowi na dni, które zgodnie z rozkładem czasu pracy są jego dniami pracy. Za czas urlopu szkoleniowego, jak i za czas zwolnienia z pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Wynagrodzenie to nie jest jednak wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika, co jednoznacznie wynika z § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia.

Podstawa prawna:

§ 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.)
Art. 101(1) – art. 103(6) ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)

Piotr Kostrzewa, specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych

Zobacz także:

Tagi: ubezpieczenia społeczne, urlop szkoleniowy