Jeżeli pracownik nie był zatrudniony u pracodawcy przez cały rok poprzedzający powstanie niezdolności do pracy, składnik roczny powinien być uwzględniony proporcjonalnie do liczby pełnych kalendarzowych miesięcy zatrudnienia w roku poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy.
Analogicznie postępuje się, gdy w okresie roku poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy pracownik korzystał z urlopu bezpłatnego lub wychowawczego, który zaczął się przed rokiem kalendarzowym poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy i zakończył się w trakcie tego roku. Jeżeli niektóre składniki wynagrodzenia przysługujące za okres, z którego są uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku, zostały wypłacone zaliczkowo, do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się je w wysokości wypłaconej zaliczki, zaś po wyrównaniu ich wysokości przelicza się podstawę wymiaru i wyrównuje wysokość zasiłku.
Natomiast jeżeli do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat zasiłków niektóre składniki wynagrodzenia nie zostały jeszcze wypłacone, przyjmuje się je do podstawy wymiaru zasiłku w wysokości wypłaconej za poprzednie okresy. Wypłacenie tych składników po ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku nie powoduje przeliczenia podstawy wymiaru. W przypadku gdy jakiś składnik wynagrodzenia również za poprzedni okres nie został wypłacony, podstawę wymiaru zasiłku należy ustalić bez tego składnika, a po jego wypłaceniu przeliczyć podstawę wymiaru, uwzględniając ten składnik oraz wyrównać wysokość zasiłku.
