Czy TFI mogą świadczyć usługi doradztwa inwestycyjnego

Aby więc zaoferować klientom dodatkową – oczywiście nieodpłatną usługę w zakresie doradztwa inwestycyjnego (tylko w odniesieniu do jednostek uczestnictwa), TFI lub inni dystrybutorzy (np. banki, domy maklerskie) muszą spełnić odpowiednie kryteria.

Warunkiem nieodzownym jest tutaj zgoda Komisji Nadzoru Finansowego na obrót jednostkami uczestnictwa na rynku, w tym ich zbywanie i możliwość późniejszego odkupywania.

Pamiętajmy jednak, że w takim przypadku usługa doradztwa ogranicza się tylko i wyłącznie do jednostek. Pośrednik nie może tutaj – w ramach uzyskanego zezwolenia – doradzać np. zakupu lub sprzedaży papierów wartościowych, takich jak akcje czy też obligacje.

Podobny zakaz dotyczy także innych, znajdujących się w obrocie rynkowym instrumentów finansowych, jak chociażby pochodne – kontrakty terminowe lub opcje.

Stąd tak ważne jest zachowanie bardzo przejrzystej polityki informacyjnej w odniesieniu do prowadzonej działalności. Tutaj nie może być miejsca na jakiekolwiek uchybienia i ewentualne łamanie procedur. Jest to bowiem najprostsza droga do naruszenia ładu w obrocie i złamania podstawowych zasad bezpieczeństwa.

W ramach doradztwa, pośrednik powinien także możliwie najdokładniej przedstawić zalety i wady inwestycji w jednostki uczestnictwa, uświadamiając inwestorowi przyszłe zagrożenia z tytułu lokowania kapitału w fundusze, a także możliwe do osiągnięcia korzyści.

To bardzo ważny aspekt, który może zadecydować o wyborze inwestycji przez klienta, a w konsekwencji również o jej powodzeniu w postaci pokaźnych zysków lub późniejszym możliwym rozczarowaniu i dotkliwej stracie.