Dlaczego spada prędkość Internetu

W przypadku DSL mowa jest o tak zwanym medium typu shared. Oznacza to, że dzielimy kabel z innymi użytkownikami. Jak najbardziej może dojść do sytuacji, że przewód jest przeciążony, gdy sąsiedzi pobierają duże ilości danych. Ponadto podczas testu programy, takie jak skanery antywirusowe lub Windows, mogą w tle pobierać aktualizacje. Również to oddziałuje na prędkość. W skrócie: Wahania w prędkości Internetu są zupełnie normalne i nie należy się tym przejmować.

Początek technologii DSL datuje się na 1988 rok, kiedy pracownicy firmy Bellcore opracowali metodę transmisji sygnału cyfrowego przez niewykorzystywane pasmo wyższych częstotliwości dostępne na zwykłej linii telefonicznej łączącej centralę telefoniczną z lokalem abonenta. Technologia DSL umożliwia wykorzystanie istniejących linii telefonicznych do komunikacji cyfrowej i przesyłanie sygnału cyfrowego parą przewodów miedzianych zwykłej linii telefonicznej (tzw. skrętką) bez zakłócania usług głosowych.

W standardzie ADSL możliwa jest transmisja danych z prędkością 8 Mb/s na odległość 2 km przy użyciu skrętki przewodów miedzianych. W przypadku dalszych odległości widać wyraźny spadek maksymalnej przepustowości. Najnowszy standard VDSL2 daje możliwość przesyłania strumienia danych z prędkością do 200 Mb/s, w zależności od odległości do multipleksera dostępowego cyfrowych linii abonenckich DSLAM (ang. DSL Access Multiplexer).

Digital Subscriber Line (DSL, cyfrowa linia abonencka) – technologia cyfrowego szerokopasmowego dostępu do Internetu. Standardowa maksymalna prędkość odbierania danych waha się od 8Mb/s do 52 Mb/s oraz od 1Mb/s do 5Mb/s dla prędkości wysyłania.