Jakie wkładki optyczne Cisco dobrać do urządzeń sieciowych?

Przekopanie się przez cały asortyment zajęłoby sporo czasu, a koniec końców i tak istniałoby ryzyko przeoczenia jakiegoś parametru. Dlatego też najpewniejszym rozwiązaniem jest skorzystanie z narzędzia Cisco Optics Compatibility Matrix (do przełączników sieciowych). Tam można przeszukać całą ofertę według klucza parametrów posiadanych urządzeń. Odpowiedzią będzie lista lub – jeśli kryteria będą bardzo, ale to bardzo szczegółowe – pojedyncza nazwa wkładki, którą można w danym przypadku zastosować. Kupić ją można na przykład na stronie https://www.senetic.pl/cisco/transceivery/.

Oczywiście to narzędzie pracuje tylko na katalogu Cisco, choć nie powinno to być wielkim problemem, ponieważ większość specjalistów i tak buduje sieci na podzespołach od jednego producenta, żeby zapewnić maksymalną kompatybilność. Bez tego trzeba liczyć się z koniecznością przeszukania wielu katalogów ręcznie.

Głównym kryterium, które bierze się pod uwagę przy wyborze wkładki optycznej, jest przepustowość modułu. Najstarsze, aktualizowane jeszcze w 2000 roku, obsługiwały jedynie do 1 Gbps, co oczywiście nie zawsze będzie wystarczająco. Późniejsze typy modułów obsługują do 10 lub 100 Gbps, choć są one stosowane rzadziej. Jeśli więc chodzi o typ, to wcale nie trzeba szukać wyłącznie najnowszych standardów – starsze typy modułów są dziś bardzo szeroko wykorzystywane i często to one będą stanowiły podstawę sieci.

Jeżeli jednak chodzi o konkretny model, to warto podkreślić, że choć Cisco, podobnie jak każdy inny producent, wprowadza pewne udoskonalenia w swoich projektach, dziś oferowane moduły będą w szerokim zakresie kompatybilne z nieco starszymi odpowiednikami tego samego typu.

Do poszczególnych urządzeń sieciowych dobiera się inne wkładki optyczne, a kryteria nie są ustalone na sztywno. Oczywistą rzeczą jest, że trzeba brać pod uwagę na przykład zasięg i długość fali czy ilość włókien lub typ złącza. To kryteria techniczne, których niespełnienie prowadzi do całkowitej niekompatybilności zestawu i wyklucza sprzęt z użycia.

Dobrze jest jednak spojrzeć również w inne szczegóły charakterystyczne dla poszczególnych wkładek: może to być na przykład zakres temperatur roboczych (standardowy lub rozszerzony dla urządzeń pracujących w trudnych warunkach). Ponadto niektóre wkładki optyczne Cisco mają, oprócz wersji podstawowej, także wariant wzmocniony oznaczany jako Rugged (RGD w nazwach kodowych).

Kryterium, od którego nie da się uciec, jest cena. Tu jednak warto zaznaczyć, że choć oczywiście można szukać także wkładek optycznych innych, często mniej znanych producentów, to tak naprawdę niewiele firm korzysta z tej możliwości. Większość profesjonalistów budujących infrastrukturę sieciową, stawia na znane, nieco droższe, ale i lepiej sprawdzone marki.

W przypadku wkładek optycznych – będzie to zresztą dotyczyło modeli każdego producenta – parametrem, który wywołuje dość spore kontrowersje, jest zasięg. Mogłoby się wydawać, że akurat jego ustalenie powinno być proste – znana jest topologia sieci i fizyczne odległości między urządzeniami. W praktyce jednak wielu specjalistów decyduje się w miarę możliwości na wybór wkładki o zasięgu większym niż minimalny wymagany, a to ze względu na ryzyko pojawienia się nieprzewidzianych strat w procesie przesyłu.

Wkładka optyczna o większym zasięgu jest swego rodzaju ucieczką do przodu – jeśli sieć będzie kiepsko zaplanowana lub wykonana, to oczywiście nie pomoże, natomiast pewien zapas w tym zakresie jest uznawany przez niektórych za pożądany. Jeśli cena nie będzie znacząco różna, faktycznie można zdecydować się na taki ruch, ale wkładka optyczna jest tylko jednym z elementów większej układanki – jeśli sieć jest kiepsko przygotowana, to zakup lepszej wkładki niczego nie zmieni.