Rozliczenie wynagrodzenia po rozwiązaniu umowy o pracę

Termin wypłaty wynagrodzenia w przypadku rozwiązania umowy o pracę nie jest określony w przepisach Kodeksu pracy. Jedyny zapis dotyczący terminu wypłaty wynagrodzenia w ogóle znalazł się w art. 85 Kodeksu pracy, z którego wynika, że pracodawca ma taki obowiązek co najmniej raz w miesiącu, a termin musi być stały i ustalony z góry, jednak nie później niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. Oczywiście w razie konieczności ustala się wcześniej jego wysokość - co nie zmienia faktu, że wypłata nie może być wykonana później niż 10. 

Sytuacja osoby, z którą umowa o pracę jest rozwiązywana jest bardziej skomplikowana, bo przestaje być ona pracownikiem, więc co do zasady nie mają wobec niej zastosowania regulacje prawa pracy, nie obowiązują też wobec niej zasady wypłaty wynagrodzenia stosowane u danego pracodawcy. Co więcej - Kodeks pracy nie odnosi się do takich sytuacji, próżno w nim szukać regulacji poświęconej wypłacie osoby po rozwiązaniu stosunku pracy. 

Taka sytuacja sprawia, że termin staje się kością niezgody między pracownikiem - już byłym pracownikiem - a pracodawcą. W praktyce zauważyć można dwa sposoby rozliczania się z pracownikiem po rozwiązaniu stosunku pracy:
a) wynagrodzenie wypłacane jest w terminie do wypłaty wynagrodzenia za pracę obowiązującym u danego pracodawcy
b) wypłata dokonywana jest w ostatnim dniu zatrudnienia. 

Pierwszy sposób niewątpliwie generuje dla pracodawcy mniej problemów - tworzy listę płac dla wszystkich pracowników, którzy świadczyli pracę w danym miesiącu, wylicza składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i zaliczki na podatek dochodowy. Praktyka pokazuje, że taki sposób jest także częściej wykorzystywany przez pracodawców. 

Jednak co ciekawe, Państwowa Inspekcja Pracy stoi na stanowisku, że prawidłowy jest sposób drugi.

Ważne: Zdaniem PIP wypłata wynagrodzenia za pracę, jak i wypłata innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy, powinna nastąpić najpóźniej w dniu, w którym dochodzi do rozwiązania umowy o pracę. 

PIP argumentuje, że po ostatnim dniu trwania stosunku pracy, następuje zerwanie stosunku prawnego, który łączył pracodawcę z pracownikiem i był podstawą do wypłaty. Wynagrodzenie należy się pracownikowi, a nie byłemu pracownikowi. Na takim stanowisku stanął także resort pracy i polityku społecznej w odpowiedzi z września 2010 r. na interpelację poselską, w której zaznaczył, że ustanie zatrudnienia zobowiązuje strony do wzajemnego rozliczenia się z obowiązków wynikających z zakończonej umowy. Dotyczy to także wypłaty ekwiwalentu za urlop - jeśli sam urlop nie został wykorzystany przez pracownika. 

Dopuszczalna jest późniejsza wypłata jedynie niektórych składników wynagrodzenia, dla których prawidłowego wyliczenia konieczne jest uzyskanie informacji niedostępnych w dniu rozwiązywania umowy (np. wyniki całego działu sprzedaży). Ich wypłata może wówczas nastąpić w terminie przyjętym u pracodawcy np. w przepisach wewnątrzzakładowych.