Zrozumienie przyczyn wypowiedzenia jako przesłanka uzasadnienia

Data: 23-06-2022 r.

Nie można mylić postulowanej w orzecznictwie tolerancji dla nieprofesjonalistów wobec tworzonego przez nich wypowiedzenia, z używaniem wyłącznie ogólnych zwrotów, które w żaden sposób nie udzielają konkretnej odpowiedzi na pytanie dlaczego pracownik został zwolniony. Choć jest to normalny sposób zakończenia stosunku pracy, to przyczyny muszą być dla pracownika zrozumiałe i odpowiednio uzasadnione. Nie ma mowy na dowolność i arbitralność, sprzeczną z zasadami współżycia społecznego. 

Warunki, jakie powinno spełniać wypowiedzenie zostały określone w art. 30 § 4 k.p. Zgodnie z przywołanym przepisem, wypowiedzenie powinno wskazywać przyczynę je uzasadniającą. Wskazanie konkretnej przyczyny jest obowiązkiem pracodawcy, dzięki któremu pracownik może podjąć decyzję czy chce się odwoływać od tak złożonego wypowiedzenia. Jeśli postępowanie trafi przed sąd, postępowanie dowodowe ogranicza się jedynie do tego, by pracodawca udowodnił właśnie wskazaną w wypowiedzeniu przyczynę. 

Przyczyna wypowiedzenia

 

Zgodnie z orzecznictwem sądu Najwyższego, podaniem przyczyny jest wskazanie konkretnego zdarzenia lub zdarzeń uzasadniających wypowiedzenie, a jej opis musi umożliwiać jej indywidualizację w miejscu i czasie. Na przykład stwierdzenie "niewłaściwe wywiązywanie się z obowiązków" nie jest wystarczającym uzasadnieniem wypowiedzenia, ale "brak dyscypliny pracy" może bym być, jeśli będzie się ono odnosiło do wcześniejszych pism doręczanych pracownikowi oraz umieszczanych w jego aktach osobowych, precyzujących te zarzuty (por. wyrok SN z 24 lutego 1998 r. - I PKN 538/97).

Ważne: Pracodawca nie jest zobowiązany podawać w wypowiedzeniu szczegółowych i drobiazgowych opisów wszystkich faktów i zdarzeń, dokumentów wskazania poszczególnych działań, zaniechań itp. Ważne jest jednak, by pracownik nie miał żadnych wątpliwości do co stawianych mu przez pracodawcę zarzutów. (por. wyrok SN z 4 listopada 2008 r. - II PK 82/08, wyrok z 5 marca 2015 r. - III PK 109/14, wyrok z 15 listopada 2006 r. - I PK 112/06). 

Brak zaufania

W przypadku zawartej w wypowiedzeniu przyczyny braku zaufania do pracownika trzeba mieć na względzie, że nie pojawia się ona sama z siebie. Brak zaufania jest skutkiem jakiegoś wcześniejszego zachowania pracownika, dlatego ważne jest, aby w wypowiedzeniu podawać obie te przyczyny: zachowanie na skutek którego pracodawca utracił zaufanie oraz właśnie brak zaufania do pracownika. Dzięki temu sąd będzie mógł ocenić, czy na skutek określonego zdarzenia pracodawca faktycznie mógł utracić zaufanie do pracownika. 

Ważne: Wypowiedzenie jest co prawda zwykłą formą rozwiązania stosunku pracy, jednak w żaden sposób nie usprawiedliwia to arbitralnego, dowolne i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oświadczenie, pozbawione odpowiedniego uzasadnienia. 

Odszkodowanie

Zgodnie z art. 45  art. 45 § 1 k.p. w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. 

Źródło:

Wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu z 4 stycznia 2022 r.  - sygn. IV P 172/21 - opublikowany w Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych - orzeczenia.ms.gov.pl

Oprac. red. 

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

30 najciekawszych pytań z prawa pracy

pobierz

Różnicowanie wynagrodzeń na takich samym stanowiskach

pobierz

Dokumentacja pracownicza

pobierz

Pracownik może krytykować decyzje szefa, ale nie jego osobę

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 41942 )
Array ( [docId] => 41942 )