Jakie są zasady gry w streetball

Początki streetballu

Historia koszykówki ulicznej sięga pierwszej dekady XX wieku i jest związana z takimi amerykańskimi miastami, jak Waszyngton i Nowy Jork. Pionierami tej dyscypliny sportu byli czarnoskórzy koszykarze. Pierwszym znaczącym wydarzeniem w historii streetballu był turniej w północnej części Manhattanu na Harlemie w Nowym Jorku zorganizowany przez Holcomba Rucker w latach 50. XX wieku.

Od 1974 roku boisko to nosi nazwę Holcombe Ruckerr Playground i obecnie jest, obok The Cage w Nowym Jorku oraz Venice Beach w Los Angeles, najpopularniejszym placem gry w USA. W 2001 roku powstała Street Basketball Association, profesjonalna liga koszykówki ulicznej. Wiele gwiazd NBA zaczynało swoją przygodę z koszykówką na asfaltowych boiskach m.in. Alan Iverson czy Rafer Alston.

Podstawowe zasady streetballu

Gra toczy się na asfalcie, bruku, kostce, rzadziej na hali sportowej na połowie boiska do koszykówki z jednym koszem. Boisko ograniczają linie, tak samo, jak na normalnym boisku do koszykówki, razem z linią rzutów wolnych na wysokości 5,80 metra, linią rzutów za dwa punkty - 6,75 m oraz „półkolem bez szarży” wyznaczonym pod jednym koszem zamocowanym na wysokości 3 metrów.

Streetballowy zespół zwykle składa się z czterech zawodników – 3 grających i jednego zmiennika. Gra trwa 10 minut lub do momentu uzyskania przez jedną z ekip 21 punktów. W przypadku remisu rozgrywana jest dogrywka. W przeciwieństwie do normalnej koszykówki w streetballu można dotykać piłkę nogą. Liczy się przede wszystkim skuteczność i widowiskowość gry. Karane są tylko brutalne faule. Nie liczy się czas wyprowadzania akcji.

Koszykówka uliczna to nie tylko gra, ale również styl życia wiązany głównie z kulturą hip-hopową. Meczom zwykle towarzyszy muzyka rap.