Spalony
O pozycji spalonej w piłce nożnej mówi się, gdy zawodnik drużyny atakującej, w momencie podania do niego piłki przez zawodnika z jego drużyny, którą otrzymał zza pleców, znajduje się na połowie boiska przeciwnika i ma przed sobą lub równo ze sobą tylko jednego piłkarza z drużyny przeciwnej (którym niekoniecznie musi być bramkarz).
Natomiast sędzia nie odgwiżdże spalonego, gdy wykonywany jest rzut rożny, wyrzut piłki z autu lub od bramki, a także w sytuacji, gdy zawodnik otrzyma podanie od partnera z drużyny który jest przed nim lub od przeciwnika.
Przy spalonym arbiter główny często kieruje się wskazaniem sędziego bocznego. Jeśli potwierdzi on pozycję spaloną, sędzia prowadzący spotkanie dyktuje rzut wolny pośredni dla drużyny przeciwnej.
Rzut wolny
Wyróżniamy dwa rodzaje rzutów wolnych – pośredni (piłka musi przed wpadnięciem do bramki mieć kontakt przynajmniej z jednym zawodnikiem poza piłkarzem wykonującym rzut) oraz bezpośredni (piłkarz może strzelać od razu na bramkę przeciwnika).
Pierwszy jest odgwizdywany przez sędziego, gdy bramkarz złapie piłkę podaną przez zawodnika z własnej drużyny (dopuszczalne jest tylko złapanie piłki podanej do bramkarza głową). Drugi rodzaj rzutu wolnego wskazywany jest przez sędziego w sytuacji faulu lub dotknięcia piłki ręką.