Badanie moczu pozwala wykrywać stany patologiczne w obrębie układu moczowego, wątroby i wielu innych. Co istotne, analiza moczu może wskazać na istnienie choroby, jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów.
Przygotowanie do badania
Specjalne przygotowanie do badania nie jest konieczne. Przed oddaniem moczu należy podmyć okolice intymne wodą z mydłem. Mocz należy pobrać rano po przebudzeniu. Próbkę zbieramy do specjalnego, wyjałowionego pojemnika. Należy oddać mocz w ilości co najmniej 100 mililitrów. Wówczas jesteśmy pewni, że wystarczy do analizy wszystkich właściwości. Pierwszą partię moczu należy oddać do toalety, a do badania wykorzystać mocz ze środkowego strumienia.
W miarę możliwości próbkę należy dostarczyć jak najszybciej do laboratorium. Jeżeli z jakiś powodów nie jest to możliwe, możemy przetrzymać mocz w warunkach zaciemnionych w temperaturze nie przekraczającej 4 stopni Celsjusza.
Badanie ogólne moczu – wyniki
W badaniu ogólnym moczu oceniamy jego zabarwienie, przejrzystość, ph i ciężar właściwy. Na barwę moczu wpływ ma stopień jego zagęszczenia, ph oraz ilość barwnika (urohromu). W warunkach fizjologii mocz powinien mieć zabarwienie jasno żółte (słomkowe). Jeżeli jednak zobaczymy w toalecie mocz o zabarwieniu czerwonym nie należy panikować. Czerwone zabarwienie wynikać może ze zjedzonych pokarmów. Tendencje do zabarwiania mają buraki, rabarbar czy marchewka. Krwiste zabarwienie z kolei może świadczyć o utracie krwinek czerwonych, a tak dzieje się w stanach uszkodzenia nerek, skazie krwotocznej lub przy obecności kamieni nerkowych.
Barwa brunatna wskazuje na zawartość w moczu bilirubiny i może towarzyszyć żółtaczce. Barwa zmienia się także pod wpływem przyjmowanych leków (na ulotce takich medykamentów powinna być zamieszczona stosowna informacja).
Kolejna cecha prawidłowego moczu to jego przejrzystość. Mętny mocz występuje między innymi w stanach ropnych układu moczowego, a także w kamicy nerkowej.
Odczyn moczu w warunkach prawidłowych jest kwaśny. Występujące ph zasadowe może świadczyć o nieprawidłowościach w pracy nerek, kamicy bądź zakażeniu układu moczowego bakteriami.
Ostatnią właściwością badaną w ogólnej analizie moczu jest jego ciężar właściwy. Prawidłowo mieści się między 1,023 a 1,035 g/cm3. Niższy ciężar właściwy moczu może świadczyć o niewydolności nerek.
Badanie biochemiczne moczu - wyniki
W badaniu biomechanicznym ocenia się obecność w moczu następujących składników: bakterii, ciał ketonowych, glukozy, białka, bilirubiny, krwinek białych i czerwonych, kreatyniny, kwasu moczowego i mocznika.
W zdrowym moczu nie powinno być zarówno bakterii, cukru, białka, jak i ciał ketonowych. Obecność bakterii może świadczyć o toczącym się procesie zapalnym układu moczowego.
Białko znajdujące się w urynie może oznaczać stan przemęczenia, podwyższonej temperatury. Jeżeli jednak stan ten utrzymuje się, możemy mieć do czynienia z patologią pracy nerek i układu moczowego. Stan, w którym z moczem wydalane jest ponad 150 mg białka na dobę nazywamy białkomoczem.
Obecność cukru (glukozy) w moczu sugeruje cukrzycę. Jeżeli wcześniej została zdiagnozowana, oznacza nieprawidłowe leczenie.
