Leczenie często bywa trudno przewidywalne, wyraźną poprawę można zaobserwować jedynie u około 1/3 pacjentów, u kolejnej 1/3 chorych czasowe spowolnienie narastania jej objawów, wśród reszty brak zauważalnych efektów leczenia farmakologicznego.
Najczęściej stosowanymi produktami leczniczymi są inhibitory acetylocholinoesterazy. Leki te zwiększają poziom acetylocholiny poprzez hamowanie jej metabolizmu. Acetylocholina jest neuroprzekaźnikiem, niezbędną substancją chemiczną w procesie przekazywania informacji między komórkami mózgu. Jest ona odpowiedzialna za proces zapamiętywania, uczenia się oraz ogólną prawidłową pracę mózgu.
W Polsce dostępnych jest wiele preparatów z tej grupy leków, najpopularniejsze z nich to leki zawierające substancję czynną: donepezil; oprócz tego dostępne są preparaty zawierające rywastigminę oraz galantaminę.
Drugą grupą leków są blokery receptora NDMA. W chorobie Alzheimera następuje ponadnormatywne pobudzenie neuronów glutaminergicznych, powodujące powstanie w nadmiernej ilości glutaminianu, będącego przyczyną tzw. „szumu informacyjnego” (mózg chorego nie jest w stanie wychwycić istotnych informacji). Zaburza to proces zapamiętywania i odtwarzania.
W Polsce dostępny jest lek należący do ww. grupy: mamantyna. Jego działanie związane jest właśnie z blokadą receptorów NDMA powodującego ograniczanie powstawania glutaminianu.
W chorobie Alzheimera bardzo często dochodzi również do zaburzeń zachowania, zaburzeń psychicznych oraz zaburzeń nastroju. Objawy te występują praktycznie u wszystkich chorych, bywają bardzo niebezpieczne zarówno dla samych chorych, jak i ich najbliższego otoczenia.
Chorzy bywają nadmiernie pobudzeni, często pojawiają się urojenia oraz objawy depresji. W prewencji tych objawów stosowane są leki przeciwpsychotyczne (najczęściej pierwszej generacji, o silnym działaniu przeciwpsychotycznym, stosowane w małych dawkach), leki przeciwdepresyjne oraz leki o działaniu uspakajającym, nasennym (benzodiazepiny). Zaleca się jednak dużą ostrożność w stosowaniu ww. leków.
Bardzo ważny element w leczeniu choroby Alzheimera, niestety często lekceważony i niedoceniany, stanowią niefarmakologiczne metody leczenia. Niezmiernie istotny jest zaplanowany plan dnia, obejmujący aktywność fizyczną, kontakty towarzyskie, wypoczynek, a przede wszystkim poczucie bezpieczeństwa.
Odstępstwa od planu często bywają przyczyną lęku i niepokoju ze strony pacjentów. Ważne jest ustalenie przyczyny powstawania lęku, często bardzo prozaiczne codzienne czynności powodują wśród pacjentów niepokój oraz agresję.
Mieszkanie, w którym przebywa pacjent, powinno być odpowiednio przystosowane, zapewniać bezpieczeństwo i swobodę choremu.
Zaleca się prowadzenie wraz z pacjentami różnego rodzaju terapii:
- ćwiczeń pamięci,
- wywoływania wspomnień,
- pobudzania prawidłowych zachowań społecznych,
- utrwalania umiejętności jeszcze posiadanych przez chorego.
Istotna jest też terapia środowiskowa, polegająca na stworzeniu choremu przyjaznego i bezpiecznego otoczenia.
Poradę jakie stosować ćwiczenia usprawniające funkcje poznawcze znajdziesz tutaj.
