Skolioza czyli trójpłaszczyznowe skrzywienie kręgosłupa to wada dotykająca coraz liczniejszej grupy osób. Ze względu na wiek wykrycie wady jest różne. Największe „plony” zbiera w okresie wczesnodziecięcym (0-3. roku życia), dziecięcym (3.-8. rok życia) i młodzieńczym (ok. 14. roku życia).
Najbardziej liczną grupą, bo blisko 80%, stanowią skoliozy niewiadomego pochodzenia. Są to tzw. skoliozy idiopatyczne. Cały czas trwają badania nad zdiagnozowaniem przyczyny tej skoliozy. Hipotez jest wiele, jednak żadna nie została do końca zatwierdzona. Bierze się na pewno pod uwagę uwarunkowania genetyczne, zaburzenia hormonalne, osłabienie gorsetu ze względu na przykurcze mięśni szkieletowych albo także deformacje miednicy.
Pozostałą grupę ok. 20% stanowią skoliozy wrodzone. W tym przypadku wadę przypisuje się zaburzeniom pochodzącym od układu mięśniowego, nerwowego oraz kostnego.
Blisko pięć razy częściej skoliozy diagnozuje się u dziewcząt w okresie pokwitania (ok.14 lat) niż u chłopców w podobnym wieku. Zaskakujący jest fakt, że w wieku 10 lat częstość występowania skolioz tak u dziewczynek, jak i chłopców jest do siebie zbliżona. Dotyka ona wtedy blisko jedną dziewczynkę i jednego chłopca.
