Eksmisja z lokalu

 Sąd może uznać, że choć jednej z osób, wobec których wystąpiono o eksmisję, należy się lokal socjalny. W wydanym wyroku znajdzie się wtedy punkt mówiący o tym, że z opróżnieniem lokalu wobec tej osoby należy się wstrzymać do czasu złożenia jej przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Należy być przygotowany na to, że sąd orzeknie o takim uprawnieniu wobec kobiet w ciąży, małoletnich, niepełnosprawnych, emerytów i rencistów otrzymujących świadczenia z pomocy społecznej oraz bezrobotnych. W przypadku bezrobotnych sąd weźmie pod uwagę ich status w czasie wydania wyroku. Natomiast o braku prawa do lokalu socjalnego sąd powinien orzec przy eksmisji osoby, która wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu i czyni tym samym uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku.

Jeżeli w wyroku sąd orzeknie o uprawnieniu do lokalu socjalnego dla dwóch lub więcej osób, to gmina będzie zobowiązana zapewnić im co najmniej jeden lokal socjalny. Przez lokal socjalny należy rozumieć lokal nadający się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, w którym powierzchnia pokoi przypadająca na członka gospodarstwa domowego najemcy nie może być mniejsza niż 5 m², a w przypadku jednoosobowego gospodarstwa domowego 10 m². Za zapłatę czynszu za lokal socjalny będzie odpowiadał jego najemca. Niestety, w wielu gminach bywa tak, że osoby z wyrokami eksmisyjnymi czekają kilka lat na przyznanie im lokalu socjalnego i przez ten okres przebywają one nadal w dotychczas zajmowanym lokalu.

Należy zwrócić uwagę, że lokal socjalny musi zapewnić gmina. Nie ma niestety możliwości, wskazać sądowi takiego lokalu w celu wykonania wyroku. Można jednak spróbować podpisać z gminą umowę, na mocy której wynajmuje się gminie lokal o obniżonym standardzie, którego jest się dysponentem, a lokal ten będzie jednocześnie spełniał wymagania stawiane lokalowi socjalnemu. W umowie tej należy zastrzec koniecznie, że gmina będzie mogła przeznaczyć lokal wyłącznie wskazanemu dłużnikowi jako lokal socjalny. Po podpisaniu takiej umowy gmina wystosuje do lokatora zajmującego lokal ofertę zawarcia najmu lokalu socjalnego. W ofercie tej będzie podany adres lokalu, który został udostępniony gminie, jak również będzie wyznaczony termin podpisania umowy z lokatorem i jego wprowadzenia się do lokalu. Może być tak, że dłużnik albo zlekceważy otrzymaną propozycję, albo jej w ogóle nie przyjmie, czekając na lepszą ofertę. Mimo tego zostanie spełniony warunek umożliwiający eksmisję, albowiem w takiej sytuacji dłużnik rezygnuje z możliwości, jaką zapewnił mu sąd, chcąc uchronić go przed bezdomnością. W takiej sytuacji można już wystąpić do komornika o przeprowadzenie eksmisji.

Jeżeli sąd orzeknie w wyroku eksmisyjnym, że lokatorowi nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego, to po uprawomocnieniu się wyroku można wystąpić do sądu o zaopatrzenie wyroku w klauzulę wykonalności. Następnie należy złożyć wniosek o przeprowadzenie eksmisji u komornika. Do wniosku dołącza się oryginał wyroku nakazującego eksmisję lokatora zawierający klauzulę wykonalności.

To, że sąd nie orzekł o uprawnieniu lokatora do lokalu socjalnego, nie oznacza, że komornik może już bez problemu przeprowadzić eksmisję. W świetle obowiązujących przepisów przestała już funkcjonować tzw. eksmisja na bruk. Po złożeniu do komornika wniosku o eksmisję, wezwie on gminę do wskazania pomieszczenia tymczasowego dla dłużnika. Pomieszczenie tymczasowe to pomieszczenie, które: nadaje się do zamieszkania, zapewnia co najmniej 5 m² powierzchni mieszkalnej na jedną osobę, znajduje się w tej samej miejscowości lub pobliskiej (jeżeli zamieszkanie w tej miejscowości nie pogorszy nadmiernie warunków życia osób przekwaterowanych), posiada dostęp do źródła zaopatrzenia w wodę i do ustępu (ale urządzenia te mogą znajdować się poza budynkiem), posiada oświetlenie naturalne i elektryczne, ogrzewanie, ma niezawilgocone ściany, można w nim zainstalować urządzenia do gotowania posiłków.

Gmina najprawdopodobniej powiadomi komornika, iż nie dysponuje takim pomieszczeniem. Wówczas komornik zwróci się do osoby składającej wniosek o eksmisje o jego wskazanie. W przeciwieństwie do lokalu socjalnego wierzyciel może wskazać pomieszczenie tymczasowe. Zwrócić należy uwagę, że chodzi o pomieszczenie, a nie lokal.Możesznp. wskazać komornikowi pokój w lokalu, w którym przebywają już osoby skierowane tam w wyniku innych postępowań eksmisyjnych.

Należy być przygotowanym na poniesienie wydatku rzędu kilku tysięcy złotych, by przeprowadzić eksmisję. Mowa tu o opłacie egzekucyjnej, do uiszczenia której wezwie komornik przed wykonaniem eksmisji. Opłata ta wynosi 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za każdą z izb znajdujących się w lokalu. Nie ma tu znaczenia powierzchnia lokalu ani liczba eksmitowanych osób. Zwrot tej opłaty komornik powinien wyegzekwować od dłużnika po przeprowadzeniu eksmisji.