Obowiązkowe szczepienia dzieci z Ukrainy

Informacja udzielona przez Ministra dotyczy szczepień ujętych w Programie Szczepień Ochronnych na 2022 r. 

Za przeprowadzanie szczepień dzieci z Ukrainy są odpowiedzialne podmioty wykonujące działalność leczniczą w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. 

Obowiązek szczepień przeciwko gruźlicy i wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (czyli popularnej żółtaczce) dotyczy dzieci urodzonych w Polsce. Ich także dotyczy obowiązek dalszych szczepień przewidzianych w Programie Szczepień Ochronnych. 

To lekarze opiekujący się dzieckiem decydują o tym jakie szczepienia i w jakim terminie należy wykonać. W przypadku dzieci powinien zostać opracowany indywidualny kalendarz szczepień. Tworząc go trzeba koniecznie uwzględnić pewne różnice w zasadach szczepienia dzieci w Polsce i w Ukrainie. Nie są one duże, ale jednak się pojawiają, więc nie można automatycznie zastosować polskich zasad. Aby dobrze zaplanować indywidualny kalendarz szczepień potrzebna jest informacja o tym jakie szczepienia dziecko już przyjęło. Tutaj oczywiście pomoże dokumentacja medyczna. Ale pojawiają się liczne problemy z tłumaczeniami i dostępem do tłumaczeń przysięgłych.  W przypadku innych tłumaczeń, w związku z różnicami w dokumentacji medycznej, informacje, które otrzyma lekarz mogą nie być wiarygodne. Abstrahując od tego, że rodzice mogą w ogóle nie mieć takich dokumentów. Najskuteczniejsza wydaje się informacja od rodzica o tym jakie szczepienia dziecko już miało i przeczytanie (o ile jest taka możliwość) jakimi preparatami zostało wykonane. 

Szczepienia poekspozycyjne będą wykonywane niezwłocznie, jak tylko decyzję taką podejmuje lekarz. Szczepienia poekspozycyjne to szczepienia wykonywane po narażeniu na zakażenie - np. po ugryzieniu chorego zwierzęcia, albo kontakcie z chorą osobą.  Od ich szybkiego wykonania zależy zdrowie bądź życie pacjenta, więc nie ma tutaj miejsca na wątpliwości i odwlekanie. 

Obowiązkowe szczepienia dotyczą także dzieci, które nie ukończyły 19 roku życia i przebywają na terenie Polski powyżej 3 miesięcy.  Z tego obowiązku mogą być zwolnione osoby, które były już zaszczepione na terenie Ukrainy. Pojawia się tutaj ponownie problem dokumentacji - takie zwolnienie nie może się przecież opierać na oświadczeniu pacjenta. Zwolnienie będzie jedynie dotyczyło takich sytuacji, gdy odpowiednio udokumentowana szczepionka gwarantuje jeszcze okres odporności. 

Ze szczepień ochronnych mogą dobrowolnie korzystać osoby, które przebywają w Polsce krócej niż 3 miesiące. Dla nich będą dobrowolne nawet te szczepienia, które dla obywateli Polski są obowiązkowe. Jest to rozwiązanie wynikające z ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W art. 17 ust 1a ustawa wskazuje właśnie, że zwolnione są z obowiązki poddawania się szczepieniom ochronnym osoby, które przebywają na terenie naszego kraju krócej niż 3 miesiące.  O ile w “normalnych czasach” takie rozwiązanie jest uzasadnione, o tyle w przypadku tak dużej liczby napływających uchodźców, można mieć wątpliwości. Wiele osób, które przekroczyły granicę deklaruje, że wrócą do swojego państwa. Tyle że moment tego powrotu jest tak naprawdę nieznany. A tym samym mogą rezygnować ze szczepień i doprowadzać do przerwania cykl szczepień w pierwszych miesiącach życia niemowląt, a taka praktyka raczej nie jest popierana przez lekarzy. Można spotkać się z poglądem, że ten trzymiesięczny okres trzeba zmienić szczególnie w odniesieniu do dzieci. 

Istnieją różne sposoby na udokumentowanie szczepienia. Może być to oznaczone w:

• karcie uodpornienia,
• eKarcie Szczepień,
• Książeczce Szczepień,
• czy po prostu w dokumentacji medycznej.

Ważne! Obowiązkowe szczepienia dla obywateli Ukrainy powinny być realizowane bezpłatnie w poradniach podstawowej opieki zdrowotnej.